✍احسان پارسا 🛑 وعده های سرخرمنی که محقق نشد 🛑 تابستان گذشت ، پاییز آمد ، زمستان گذشت ، سال نو و بهار آمد چندین ماه از وعده های سرخرمن مسئولان  کارخانه سیمان میگذرد . بارها به صورت شفاهی ، خواهش و درخواست عمومی از شما خواستیم و هر بار با کلامی و زبانی ما را به سکوت فرا خواندید یک روز به بهانه ی گردش چرخ تولید ، یک بار به عنوان اشتغال جوانان این دیار و مرحله ای با توسل به وابستگی ارتزاق و معیشت عمومی به کارکرد این صنعت ‌. آری هر بارهم سکوت کردیم و دندان به روی جگر گذاشتیم اما : ♦️آیا قرار نیست فکری به حال آلایندگی کارخانه و رنج و محنت مردم مظلوم شهر دورود کنید ؟ ♦️آیا بهتر نیست به جای کاشت نمایشی و بی فایده ی چند نهال بیچاره به حفظ میراث به جا مانده ی خود توجه کنید و به جای درختکاری ؛ درختداری کنید  ؟ ♦️آیا امسال هم آبی که قرار بودن موجب شکوفایی و زیبایی فضای سبز پیرامونی شود ، مصروف برنج و برنجکاری خواهد شد ؟ ♦️آیا قرار نیست که ذره ای از مسئولیت اجتماعی یا حداقل تعهد انسانی و اخلاقی خود را به این شهر  ،  ادا  کنید ؟ ♦راستی ️از معابر مخروبه ی  منتهی به کارخانه سیمان چه خبر ؟ ♦️از وعده ی  ساخت و نصب تندیس مهندس سالور  چه خبر ؟ ♦️از ساماندهی و زیبا سازی میدان تاریخی خاتم الانبیا چه خبر ؟ ♦️از هرس جنگلهای دست کاشت پیرامون کارخانه چه خبر ؟ ♦️از درختان بیمار و رو به زوال کوی کارمندان چه خبر ؟ ♦️ از طرح  بزرگ فیلتراسیون کارخانه چه خبر ؟ آقایان ؛ این عکسها مربوط به تابستان است ، قولهای شما مربوط به پاییز است و اکنون بهار ۱۴۰۳ کمی با مردم صادق باشید لطفآ به مسئولیت اجتماعی خود متعهد باشید و با انجام کمترین تعهدات ،   بخشی از آلام و دردهای این مردم را بکاهید . هزینه ی اجرای بسیاری از این مطالبات برابر درآمد یک ساعت کارخانه ی شماست البته اگر نگویید برند بی نظیر سیمان دورود  زیان ده  و در حال  ورشکستگی است و نیاز به گلریزان دارد  !!!