♦️شنبه‌ها در ایران همیشه مهم بوده!
🔸جریان شناسی سیاسی بر پایه اغتشاشات
1⃣ چندی قبل همزمان با فروکش اغتشاشات، اتاق فکر طراحی آشوب و اغتشاش در خارج از کشور، شنبه اغتشاش را پیشنهاد داد و در شنبه اول مقداری توانستند برخی نقاط تهران را تا دقایقی دچار بی‌نظمی و آشوب بکنند. بعد از آن چهارشنبه را نیز به عنوان دومین روز در هفته به عنوان فراخوان تجمع و اغتشاش انتخاب کردند. با گذر زمان شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها به جای تجمع معترضین به اعتراضات دزدکی یک نفره و یا دو سه نفره و فیلم‌های یواشکی چند ثانیه‌ای تبدیل شده است.
2⃣ تلاش زیادی در حال انجام هست که با خبرسازی‌ها یا شوک‌های رسانه‌ای و حتی امنیتی همچنان اغتشاش زنده بماند و یا حداقل حادثه‌ای در شنبه‌ها یا چهار شنبه‌ها در یک نقطه کشور یا تهران اتفاق بیافتد.
3⃣ اما از چند هفته قبل از آغاز اغتشاشات، شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها توسط شهرداری تهران خبرساز شده بود! این نهاد هر شنبه یک پروژه بزرگ شهری را افتتاح یا آغاز به کار می‌کند و به شنبه‌های امید و افتخار معروف شده است. هر چهارشنبه نیز سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ شهرداری در یک منطقه تهران متمرکز شده و مشکلات عمومی منطقه را به صورت ضربتی و یکجا برطرف می‌کنند. این طرح ویژه خدمتی در حال حاضر رکوردهای را در برخی حوزه‌های خدماتی و مدیریت شهری جابجا کرده است.
4⃣ مصادف شدن شنبه‌ها و چهارشنبه‌های اغتشاش با شنبه‌های «امید و افتخار» و چهارشنبه‌های «خدمت» شهرداری تهران ناخواسته است ولی واقعیت نمادین غیرقابل انکاری در آن وجود دارد. امروز در کشور جریان مشخصی در کشور به دنبال حل مشکلات و رفع عقب ماندگی‌ها هست و جریان مشخص دیگری هم به دنبال حاشیه‌سازی و ایجاد مانع برای حل مشکلات مردم است. جریان اولی برای بالا رفتن پرچم ایران تلاش می‌کند ولی جریان دوم از سوزاندن و لگدمال کردن پرچم مقدس ایران نیز ابایی ندارد. اولی کاستن از مشکلات کشور را دنبال می کند ولی دومی با وقاحت تحریم‌های جدید علیه کشور و سخت‌تر شدن مشکلات کشور را پیگیری می‌کند.
5⃣ این دو جریان همیشه در کشور فعال بوده و از این منظر شنبه‌ها یا چهارشنبه‌های اغتشاش موضوع جدیدی نیست و دو جریان مذکور همیشه روزهای هفته فعال بوده‌اند. جریان خدمت و پیشرفت کشور از اول انقلاب همیشه بود ولی جریان دوم هر زمان با نقابی جدید به میدان آمده و امروز نیز در پشت شعارهای آزادی و زنان خود را پنهان کرده و متناسب با هر دوره یک چهره جدید را وارد صحنه می‌کند. از روزگار احمد باطبی‌ها ۷۸ امروز به حامد اسماعیلیون‌ها ۱۴۰۱ رسیدیم. جمهوری اسلامی البته نیازی به تغییر چهره ندارد و همچنان بر اصول تناور خود پابرجاست و از این چهره‌ها و شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها بسیار به خود دیده، عبور کرده و به پیش رفته است.
✍ مهدی جهان تیغی