🔖عامل گریز از دین 📇 مرگ فوت نیست، وفات است 🔹تفسير و برداشت ناروا از بعضي مسائل ديني، عامل گريز از دين است؛ مثلاً عدّه اي با مخدّر دانستن مرگ و ياد مرگ مي گويند: ياد مرگ و زيارت قبور اموات، انسان ها را از كار و زندگي باز مي دارد؛ در حالي كه اين تفسير نارواست؛ بلكه اين گونه دستورهاي ديني از بهترين راه هاي فعّال كردن انسان است؛ چون مرگ به معناي نابود شدن نيست، بلكه مرگ، هجرت و انتقال از عالمي محدود به جهان وسيع تر است. از اين رو، در تعابير ديني از مرگ به توفّي و وفات ياد شده است، نه فوت؛ فوت يعني از دست رفتن، ولي توفّي به معناي دريافت كامل است. 🔹انساني كه اين چنين بينديشد، به كوشش صحيح وادار مي شود؛ زيرا پس از مرگ، نخستين سؤال از انسان اين است كه عمر خود را در چه مسيري صرف كرده اي؟ انسان بايد پاسخ مثبت داده، بگويد: من كار سودمند انجام داده ام تا بتواند از نتايج آن استفاده كند؛ و گرنه در رنج خواهد بود؛ يعني انسان زنده، اوّلا ً سعي و كوشش دارد و ثانياً كار او براي جامعه سودمند است و ثالثاً كار نافع را براي رضاي خدا انجام مي دهد؛ به گونه اي كه در حدوث و بقا آن را از آسيب ريا و گزند سُمْعه مصون دارد. چنين انساني، واقعاً به ياد مرگ است؛ ولي انسان بيكار يا داراي كار زيان بار يا فردي كه كار سودمند را براي ريا و سُمْعه انجام مي دهد، مرگ را فراموش كرده است. 🔹همچنين تفسير ناروايي كه از قضا و قدر، صبر، زهد، انتظار فرج و مانند آن ها مي شود، احياناً دستاويزي در دست ناآگاهان يا مغرضان براي گريز از دين است؛ در حالي كه دين با جميع عناوين آن براي تنظيم صحيح زندگي انسان و ايجاد تحرّك و پويايي و رشد و تكامل فرد و جامعه مي باشد. همه‌ي موضوعات يادشده بايد به گونه اي تفسير و تبيين شود كه هم از بُعد انديشه‌ي علمي و اعتقادي و هم از بُعد انگيزه‌ي عملي، جايگاه آن ها روشن شود. {منبع: دین شناسی صفحه57} حضرت آیت الله العظمی ___________________ @daftar_ayatollah_javadi_amoli