در بُعد حماسی اویس قرن گفته اند: در حالی كه قبايی پشمين بر تن داشت و مسلّح به دو شمشير بود در صفين حضور پيدا كرد، به محضر امير عارفان سلام الله علیه شرفياب شد، عرض كرد: دستت را دراز كن تا با تو بيعت كنم؛ «أُبسط يدك أُبايعك».  امام "سلام الله علیه" فرمود: بر سر چه چيزی بيعت می‌کنی؟؛ «علی ما تبايعنى؟»  گفت: بر بذل جانم در راه تو؛ «علی بذل مهجة نفسى دونك».  بعد از بيعتْ در ركاب آن حضرت جنگيد تا از جام شهادت شربت وصال نوشيد[۱] عاش وحيداً ومات شهيداً "رضی الله عنه" ؛ تنها زيست و سعادتمندانه با شهادت از دنيا رفت[۲].  البته عارفِ قَرَنی در مراتب بسيار بالايی قرار داشت و مراتب پايين تر برای ديگران محفوظ است؛ عمده اين است كه انسان در اين مسير گام بردارد. [۱]قاموس الرجال ج۲ ص۲۱۹ [۲]تذکرة الاولیاء ج۱ ص۲۴ حماسه و عرفان ص۱۵۰،۱۵۱ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی