آیت الله العظمی جوادی آملی: كسی كه به اضطرار خود عارف نيست، اعتماد و اميدش به امور ديگر، مانند درآمد كسب و اعتبار بانكی است و هنگام نياز در حقيقت آنها را می خواند؛ امّا كسی كه فهميده واقعاً مضطرّ است يا در وضع ويژه‌ای قرار گرفته كه همه درها را به روی خود بسته می بيند، تنها خدا را می‌خواند و فقط از او استعانت می‌جوید ، از اين رو امام محمد باقر(سلام الله علیه) فرمود: پدرم امام سجّاد(سلام الله علیه) هنگام مرگ، مرا به سينه چسباند و فرمود: پسرم! سفارش می‌کنم تو را به آنچه پدرم امام حسين(سلام الله علیه) روز عاشورا هنگام وداع به من سفارش فرمود و گفت كه پدرش اميرمؤمنان(سلام الله علیه) به او سفارش كرده است: پسرم! بپرهيز از ستم به كسی كه هيچ ياوری جز خدا ندارد: «يا بنيّ إيّاك وظلم من لا يجد عليك ناصراً إلاّ الله».[۱] هر ظلمی مذموم است و كيفری تلخ در پی دارد؛ ولی زنهار از ستم به مظلومی كه پناهگاهی جز خدا ندارد، زيرا چنين مظلومی يقيناً با اخلاص توحيدی دعا می‌کند و اين‌گونه دعاها حتماً اجابت مي‌شود: «دعوة المظلوم مستجابة».[۲] [۱]الکافی ج۲ ص۳۳۱ [۲]بحار الانوار ج۷۲ ص۳۱۰ تسنیم ج۹ ص۴۱۷ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی