حکم غذا خوردن غذا خوردن یک امر ضروری و لازم است. لزومش مسلم است و کسی حق ندارد بگوید من غذا نمیخورم میخواهم مانند فرشتگان غذا نخورم. این یک اشتباه است بلکه خود فرشتگان غذا میخورند یاکلون نورا طریا. غذای اینها از جنس نور است. غذا حتی میتواند واجب شرعی باشد غذائی که قوت لایموت و انسان بتواند کارهایش را انجام دهد و عباداتش را بجا بیاورد.خلاصه اینکه رمقی داشته باشد. از این رو خداوند تبارک و تعالی امر میکند به غذا خوردن و میفرمایند کلوا واشربوا ولا تسرفوا بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید. یا ایها الرسل کلوا من الطیبات واعملوا صالحا ای رسولان از غذاهای سالم بخورید وعمل صالح انجام دهید. واین اوامر تکرار میشود. البته غذا خوردن تابع نیاز بدن است و نوع غذا میتواند حرام باشد در صورتیکه به حد اسراف برسد و میتواند مکروه باشد در صورتیکه ضرر کمی داشته باشد یا در حال سیری. و میتواند مستحب باشد. پس باید در اختیار نوع و اندازه غذا دقت به خرج داد. باید مواظب باشید که صرفا طعم ومزه غذا ملاک نباشد بلکه نفع و ضرر غذا را هم در نظر بگیرید که غذا در حقیقت یک داروخانه است.