🍃🍃🍃🍃؛ ✳️يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ ﴿۱۵﴾ ✳️ومَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۱۶﴾ 🔅اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد هرگاه با تهاجم کافران در میدان کارزار روبرو شدید مبادا از بیم، پشت به دشمن کرده و از جنگ بگریزید.(۱۵) 🔅و آن کس که پشت به آنان کند پس همانا بازگشتی به خشم خدا کرده و جایش جهنم است و چه بد جایگاهی است، مگر آنکه به منظور بکاربردن حیلۀ جنگی باشد و یا بخواهد به گروه خود ملحق شده (و به اتفاق ایشان بجنگد).(۱۶) 🔹(تحرّف) به معناى انحراف از خط وسط و ميل به (حرف) است كه به معناى طرف هر چيزى است و در اينجا به اين معنا است كه مرد جنگى در ميدان جنگ از اين سو به آن سو شود تا بدين وسيله راهى براى غافلگير كردن حريف خود پيدا كند. 🔸و (تحيّز) به معناى گرفتن (حيز) است كه به معناى مكان است 🔹و كلمه (فئه) به معناى يك قطعه از جماعت مردم است 🔸و (تحيز به سوى فئه) به اين معنا است كه مرد جنگى از يك تاختن صرفنظر نموده و خود را به طرف عده‌اى از قوم خود بكشاند تا به اتفاق ايشان بجنگد. 👈🏻 كلمه (باء) از (بواء) به معناى رجوع به مكان و استقرار در آن است لذا راغب مى‌گويد: معناى اصلى كلمه (بواء) مساوى بودن اجزاء در مكان است به خلاف (نبوه) كه معنايش منافى بودن آن اجزاء است؛ و بنا بر آنچه راغب گفته معناى آيه چنين مى شود: 👈🏻(برگشت به جاى خود در حالى كه غضب خدا را به همراه داشت). 📌پس معناى دو آيه مورد بحث اين مى شود: ✳️ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد وقتى كفار را ملاقات مى‌كنيد ملاقات جنگى و يا در حالى كه مى‌رويد تا با ايشان بجنگيد پس از ايشان نگريزيد كه هر كس در چنين وقتى از ايشان بگريزد و از ميدان جنگ برگردد با غضب خدا برگشته است و ماءواى او جهنم است كه بد بازگشت گاهى است مگر اينكه فرارش به منظور بكاربردن حيله‌هاى جنگى و يا براى اين باشد كه بخواهد به اتفاق رفقايش بجنگد كه در اين دو صورت اشكال ندارد. 📚(تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۵) https://eitaa.com/daftaremarefat