بین جنگ او فقط از عرش می‌آید ندا از خود ایزد گرفته او مدال لافتی ضربت دوم ندارد ضرب شست حیدری با همان یک ضربه دشمن از وسط گردد دوتا کار عزراییل را این مرد آسان می‌کند گرد تا گرد علی شمشیر می‌چرخد رها پشت مولا بی زره باشد چرا چون در نبرد پشت او هرگز به دشمن نیست حتی بی هوا کافران یکجا فقط بر هم وصیت می‌کنند چونکه می‌بینند حیدر آمده دست خدا آبروداری کند از دشمنش بعد از قتال افتخار عَمر باشد کشته او را مرتضی هرکسی از او طلب کرده جوابش داده است در میان جنگ هم شمشیر می‌گردد عطا لافتی الا علی لاسیف الّا ذوالفقار ای علی عالی اعلا شه دلدل سوار مهر حیدر با دل و جان گهر آمیخته ذوالفقارش بر در و دیوار دل آویخته شیعه اول قالب نام علی بوده سپس از گل مولا میان قالب ما ریخته از عفاف مادر و نان حلال این پدر من شدم شیعه شدم عاشق شدم فرهیخته شدت عشق علی پیش از ولادت شد سبب حضرت عیسی اگر شد بی پدر انگیخته این دل سنگی من از سنگ خارا سخت‌تر هیبت مولا فقط سختی دل را بیخته۱ من کجا و مدح مولا؟ هدیه آوردم کجا؟ بر شما ای حضرت معصومه ای اخت الرضا روز میلاد علی عالی اعلا بود روز میلادش همیشه روز باباها بود عیدی من را همین امشب به بابایم دهید دست من کوتاه و بابایم در آن دنیا بود یک صله از دست مولایم بگیرم کافی است کلِّ نسلم تا قیامت نوکر مولا بود کیست مولا آنکه بابای ابوفاضل بود آنکه کفوش در دو دنیا حضرت زهرا بود آنکه بابای همه نسل پیمبر بوده است فجر و لقمان، ساقی کوثر علق طاها بود مومنون، زلزال در مدح علی نازل شده سوره‌ی ناس و فلق در حرز این آقا بود سوره والعادیات و نور در مدح علی است پنج نوبت در اذان گویند که حیدر ولی است آل عمران نام بابای علی بابای ماست بینه دارم بلد با حب حیدر جای ماست مائده یک گوشه‌ای از سفره‌ی زهرای اوست لیل گیسوی علی قدر شب إسرای ماست رعد، برق تیغ حیدر در صف احزاب بود فتح آنجایی است که در واقعه آقای ماست چون نبأ آمد علی دارد قیامت می‌کند سوره‌ی اخلاص شمس چهره‌ی اعلای ماست اهل اعرافند زیر چشم مولامان علی توبه یعنی بازگشت ما سوی مولای ماست جمعه‌ای که عصر نصر منجی انسان بود در قلم رفته که در این مُلک علی فرقان بود ای گهر از باء بسم‌الله قرآن حیدر است وقت دنیا از بیان مدح مولا کمتر است ۱ بیخته: نرم شده #گهر @daftaresher110