زنده‌تر از تو کسی نیست، چرا گریه کنیم؟
مرگ‌مان باد و مباد آن که تو را گریه کنیم
هفت پشتِ عطش از نام زلالت لرزید
ما که باشیم که در سوگ شما گریه کنیم؟
رفتنت آینهی آمدنت بود، ببخش
شب میلادِ تو تلخ است که ما گریه کنیم
ما به جسم شهدا گریه نکردیم، مگر
می‌توانیم به جان شهدا گریه کنیم؟
گوش‌ِ جان باز به فتوای تو داریم، بگو
با چنین حال بمیریم و یا گریه کنیم؟
ای تو با لهجهی خورشید سرایندهی ما
ما تو را با چه زبانی به خدا گریه کنیم؟
آسمانا! همه ابریم گره خورده به‌هم
سر به دامانِ کدام عقده‌‌گشا گریه کنیم؟
باغبانا! ز تو و چشم‌ِ تو آموخته‌ایم
که به جان‌تشنگیِ باغچه‌ها گریه کنیم
#محمدعلی_بهمنی
@daghdagheha