🌹 بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 📜 هر مکتب و مشرب فکری، برای حرکت خویش مبانی اندیشه ای را دارد و آن را در اعمال و رفتار خویش دنبال می‌کند. و با اجرای آن مبانی شناخته می‌شود. مکتب اسلام نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مبانی و اندیشه های خویش را در قالب های مختلف فرهنگی ، سیاسی ، اقتصادی ، تربیتی و ... اجرا و پیاده نموده است. 📖 یکی از قالب های شناخت اندیشه های اسلام ، قالب حکومت و حاکمیت است که برترین اندیشه ها را در این زمینه میتوان یافت و به کار بست. خصوصاً در زمینه ی کارگزاران که میتوان ادعا نمود برای کارگزار طراز ، شاخصه هایی بسیار راه گشا به چشم میخورد و میتوان با در نظر گرفتن آنها ، فردی شایسته و دارای نساب کافی و صحیح را یافت و به عنوان خادم ملت برگزید. در میان شاخصه هایی که برای کارگزار طراز در حکومت اسلامی شمرده شده است، مسیله خودسازی و توجه به تربیت خویش، از جایگاه قابل تأمل و ویژه ای برخوردار است. به اندازه ای که امام المتقین امیرالمومنین ، در فرمان حکومتی خود به مالک اشتر (نامه ۵۳) عبارات را با توجه دادن و دقت در مسیله خودسازی آغاز نموده و سپس به بیان نکات و مسایل حکومتی پرداخته اند. سبب این توجه نیز در کلام خود حضرت به صراحت بیان گردیده. ✅ امیرالمؤمنین در حکمت ۷۳ نهج‌البلاغه میفرماید: «منْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ.» حضرت در این عبارت، توجه و تمرکز را سوق داده اند به سمت مسیله خودسازی. به این معنا که اگر کسی مشغول به تربیت خویش باشد، ثمرات این تربیت به دیگران نیز می‌رسد. بلکه به تعبیر دقیق تر ، باید چنین باشد. و شخص دایما مشغول به خودسازی باشد چرا که اگر چنین نباشد ، در بزنگاه ها و در مواقع حساسی که در معرض اتفاقات و حوادثی قرار گرفته و می بایست برخورد و رفتار مناسبی از خود بروز بدهد، به جهت عدم خودسازی و تربیت نفس، رفتار ناشایستی از خود بروز می‌دهد. لذا در منطق امیرالمومنین ، کارگزار، پیش از دارا بودن هر چیزی، لازمه ی ضروری مسیولیت او خودسازی و تربیت خویش است. که در این حکمت به خوبی به آن اشاره شده و ما در فرمان های حکومتی حضرت در نهج البلاغه و سایر تراث، این مطلب را به وضوح میاییم. 📎 ثمره این خودسازی نیز در حکمت 89 اینگونه بیان گردیده است : «منْ أَصْلَحَ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ وَ مَنْ كَانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظٌ كَانَ عَلَيْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ.» هرکس رابطه میان خویش و پروردگارش را اصلاح کند و سرگرم اصلاح آخرت خویش باشد، خداوند متکفل امورات او می شود و رابطه میان او و مخلوقین را به نحو احسن به سامان می رساند. لذا تعهد و تقوا و خودسازی کارگزار، در نظام جمهوری اسلامی امیرالمومنین از جایگاه و منزلت بالایی برخوردار است و فراوان روی آن مانور داده میشود. سرباز وظیفه علی اکبر یزدیان ۲۷/۳/۱۴۰۳ 👇ما را دنبال کنید👇 📥 @daghdaghemand