در مسئله سوریه سه گروه را در ایران می‌توان مشاهده کرد: 1. جریان نفاق: اینها در هر شرایط از مقاومت ناخشنود هستند: اگر مقاومت در میدان پیروزی به دست آورد، دچار غیظ و نفرت می‌شوند (قد بدت البغضاء من افواههم و ما تخفی صدورهم اکبر)، اگر هم جایی مقاومت ناکام بماند، زبان به طعنه می گشایند و از جریان انقلابی انتقام می‌گیرند. اینها بخوبی می‌دانند که سوریه 2011 بسیار متفاوت بوده از سوریه 2024، لیکن همچنان تلاش می کنند از وضعیت نابسامان امروز مقاومت سوء استفاده کرده، تصمیمات دیروز را اشتباهات استراتژیک جبهۀ مقاومت ارزیابی کنند؛ 2. مدیران غیرمسئول: کسان دیگری هستند که همیشه در مسند تصمیم‌گیری‌های فکری و فرهنگی برای عرصۀ بین‌الملل مقاومت بوده‌اند (نمونه‌های آن را باید در بسیاری از نهادهای پرخرج بین المللی فرهنگ در جمهوری اسلامی دید)، لیکن ساکت هستند و از پاسخ به کرده‌ها و نکرده‌های خودشان طفره می‌روند؛ 3. مستضعفین مقاوم: کسان دیگری مثل بسیاری از رزمندگان مقاومت و خانواده‌های شهدا و جانبازان هستند که هزینه‌های زیادی از جان داده‌اند، ولی با تبعیت از ولی فقیه زمان دَم برنمی‌آورند و همچنان صبورانه پای ایمان و آرمان‌شان ایستاده‌اند. حبیب الله بابایی . _ ! وارد شوید! @daneshvadanestan