♦️آیا از گوشت حیوانات استفاده کنیم؟ ♦️بخش چهارم: ادامه جوابهای استاد رضایی بیرجندی به اشکالات استاد درایتی. 🔻و اما سوره مائدة آیه ۲۷ در جریان قربانی هابیل: 📌وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَاناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ . "قربانا" از قرب می آید و مراد مطلق عمل بوده یعنی عملی که موجب تقرب شود و کشتن گوسفند مراد نیست. 📎لازم به ذکر است در قربانی کردن مابازاء حضرت اسماعیل نیز، مراد قربانی کردن ابراهیم نفس خودش بود نه اینکه گوسفندی را بجای اسماعیل ذبح کرده باشد. در آیه ی مورد بحث هم سخن از ذبح گوسفند به جای اسماعیل نیامده است. 🔻و اما در مورد من و سلوی در آیه ی 57 سوره¬ی مبارکه ی بقره: 📌وَ ظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَ أَنْزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَى كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ. مراد از "السَّلْوَى" پرنده نمی باشدبلکه "من" و "سلوی" هر دو یک نوع طعام بوده است، زیرا اگر من و سلوی دو نوع غذا می بود معنا نداشت بنی اسرائیل بگویند: لن نصبر علی طعام واحد! لذا معلوم میشود یک نوع غذا بوده است. 🔍اما من و سلوی چیست؟ "من" قطعا نوعی شیره درخت است و "سلوی" عسل خاص است و هر دو چون شیرین هستند و یک مزه را دارند گفته شد بر طعام واحد صبر نمی کنیم. 📌"استبدال" در "أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْر" به معنای تبدل گوشت خوری به گیاه خواری نیست، بلکه به معنای نهی از تنوع خوردن و ترکیب خوری است که برای سلامت انسان مضر است. 🔻و اما در مورد "لحما طریا" در آیه‌ی ۱۴سوره نحل: وَ هُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْماً طَرِيّاً وَ تَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَ تَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ . "طریا" قید احترازی است و به معنای تازه است و منظور برای کسانی است که در کنار دریا زندگی میکنند زیرا در آن منطقه شرایط کشاورزی کم است و خوردن گوشت تازه ماهی از باب ضرورت است نه اینکه کنسرو کنید و آبزیان را تبدیل به خوراک دام بکنید و به حیوانات بدهید. 🔻در سوره حج آیه ی 34: وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكاً لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلٰهُكُمْ إِلٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ . مراد از رزقهم، روزی کردن و استفاده کردن است نه خوردن، و بشارت بده مخبتین را نه کسانی که مثل گرگ میدرند و گوشت میخورند. کما اینکه مقصود از "جمال" در سوره ی نحل آیه 6 که می¬فرماید: "وَ لَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَ حِينَ تَسْرَحُونَ" همان روزی کردن مراد است و حتی اصطلاحا [ به مطلق استفاده کردن از چیزی، خوردن گفته می¬شود مثلا] گفته می¬شود کوه خوار و زمین خوار و .. ادامه دارد... 🆔https://eitaa.com/fiqh_osoul_Innovations 🆔https://t.me/fiqh_osoul_Innovations Admin: @Vahidi_m313