🔰 وفا یعنی جای «ای‌کاش» باقی نگذاشتن.. ✍استاد سیدمحمدمهدی #میر_باقری ☑️ در همين زيارت‌نامه‌ی کوتاهی که برای قمر بنی‌هاشم ذکر شده، [أَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَ التَّصْدِيقِ وَ الْوَفَاءِ وَ النَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ الْمُرْسَلِ] خصوصيات و صفات ممتازی هم‌چون «تسليم»، «تصديق»، «وفا» و «نصيحت؛ یعنی خیرخواهی نسبت به امام» برای این وجود نورانی بيان شده است ☑️«وفا» يعنی پيمانه را پر کردن. يعنی کاری بکند که ديگر جای اِی کاش باقی نگذارد. «وافی» آن کسی است که پيمانه را پر می‌کند. ☑️ استاد عزيزی داشتيم، می‌گفت: ديده‌ايد وقتی کسی برای همسری که تازه اختيار کرده، می‌خواهد هديه‌ای تهيه کند اول محاسبه می‌کند، علاقه‌ی او را در نظر می‌گيرد، بعد می‌رود بهترين‌ها را می‌خرد. بعد آرايش می‌کند، زيبا می‌کند، گل‌کاری می‌کند، تزيين می‌کند. بعد هم تازه وقتی می‌برد، شرمنده است و نمی‌داند او قبول می‌کند يا نمی‌کند. ☑️ وفا يعنی؛ به عهدهايی که با امامش بسته، به گونه‌ای عمل می‌کند که جای خالی باقی نمی‌گذارد، جای ای کاش ندارد؛ همه‌ی پيمانه‌اش را پر کرده و هيچ عهدی با امامش نداشته که عمل نکرده باشد؛ اين آدم می‌شود «وافی». ☑️ چه‌طور می‌شود که انسان، تمام توانش را در اختيار قرار بدهد و خودش را هم بدهکار بداند؟! «عبد وافی» يعنی اين. ☑️به همین خاطر روز قيامت، همه‌ی شهدا و خصوصاً شهدای کربلا ـ که گُل سرسبد گل‌ها هستند ـ وقتی جايگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سيدالشهداء می‌بينند، غبطه می‌خورند. ‌📡 @dar_shahr