#بقراط_جالینوس
#اصول_معالجه_استعمال_ادویه
1⃣🔹بقراط می گوید : تا زمانیکه مرض در ابتدای خود است(فاز نهفته و ابتدا)، اگر تحریکی مناسب می دانی آن را بکار گیر، و چون مرض به منتهای خود برسد(فاز تساوی)، بهتر است که به مرض سکون و آرامش دهی، و بر جایش برقرار داری.
2⃣🔹جالینوس می گوید : اگر طبیبی قصد انضاج خلطی در سر دارد، بهتر این است که یکی از مددکاران طبیب به اندازه نیاز از طریق فصد، یا به اسهال در ابتدای مرض استفراغ نماید، تا که ماده کم شود و نضج آسان گردد؛ خصوصا به این دلیل که مرض در ابتدا ضعیف، و قوت بر دفع مواد قوی می باشد.
3⃣🔹بقراط می گوید: همه چیزهایی که در مرض پیدا می شوند، در اول مرض و آخر مرض ضعیف تر می باشند، و در منتها قوی خواهد بود.
4⃣🔹جالینوس می گوید : مقصود بقراط از این چیزها، اعراض لازمه مرض است، مثل بیداری و کرب(اندوه)، و غیرو، این همه در اول مرض و آخر ضعیف تر می باشند؛ لیکن مرضی که در او امید صحت وجود نداشته باشد، منتهایش به ناچار شدیدتر از دیگر امراض خواهد بود.
5⃣🔹بقراط می گوید : کسی که دوره نقیه و ناتوان به سبب مرض باشد، اکنون طعامی که می خورد و در بدنش چیزی نمی افزاید، این هم بد است.
6⃣🔹جالینوس می گوید : این امر یا به سبب ضعف قوت دستگاه های گوارشی می باشد، یا به جهت باقی ماندن قدری از اخلاط ردیّه، و هیچکدام خوب نیست.
ــــــــــــــــــ
دارالحکیم در مسیر حکمت
http://eitaa.com/daralhakim