۱۳۸ 🔆 *«أَشْهَدُ أَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ»* 🔹 این فراز حکایت از انتشار وجود انسان در قيامت دارد وچون قيامت ادامه دنياي فرد است اودر دنيا نيز هر لحظه حقیقت و هویت جدیدی دارد. . 💠 *گاه در جاده عبودیت و بندگی و گاه وجهه حیوانیت او در گناه و معصیت ترسیم می‌شود.* بنابراین در قیامت پاداش و جزاء بر طبق کتاب اعمال او هويدا مي گردد، كتابي که باز و مفتوح است. 🔹 همچنین درفراز مزبور این حقیقت آشکار می‌شود که باطن اعمال انسان در قیامت به ظهور می‌رسد. گویا زائر با این شهادت، خواستار تابش نور امام در لحظه به لحظه زندگی و اعمال خویش است تا سیئات او تبدیل به حسنات شود، زشتی‌ها و آلودگی هايش مخفی و محو گردد. هنگامی‌که فرد منشور اعمال سیاه خود را به امام عرضه می‌کند، از حضرت تقاضا دارد که با نور خویش ، آلودگی و تاریکی را از صفحه اعمال او جدا فرمایند. ✳️ به میزانی که فرد در دنیا پیوند ولایی با امام داشته باشد، پرونده‌ی سیاه و آلوده او به صفحات سفید و شفاف تبدیل می‌ شود. این شفافیت تا قیامت وجود وی را نورانی می‌کند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com