۱۵۷ 🔆 *«و لا بالتَضَرُّع اِلیٰ مَن دونَك اِذا رَهِبْتُ»* ⚡️رَهبة: ترسي است كه اضطراب در اوست و انسان سعی می‌کند خود را از آن نجات دهد. ✨خدايا! من به هنگام خطر می‌ترسم! پس در چنین مواقعی در مقابل غیر تو تضرع و زاري نداشته باشم. يعني به هنگام ترس، تضرعم فقط به‌سوی تو باشد و فقط به تو پناه آورم. ✨ خدایا! اگر نگراني‌هاي ما را ديگران متوجه شوند عقوبت به‌دنبال دارد. چه عقوبتی؟ *«فَأَسْتَحِقَّ بِذَلِک خِذْلَانَک وَ مَنْعَک وَ إِعْرَاضَک»* ♦️«فأستحقَّ بذلک» به‌واسطۀ اين ميادين آزمايش، استحقاق پيدا مي‌كنم «خِذلانك و مَنْعك و اِعْراضك» 🔻۱. *«خذلانك»* تو پَستم كني؛ 🔻۲. *«و منعك»* و به من عطایی نداشته باشی؛ 🔻۳. *«و اعراضك»* و رويت را از من برگرداني. 🔰به‌طور مثال وقتی ما آبرویی در اجتماع نداریم که به هنگام اضطرار نزد دیگران گرو بگذاریم، به‌دلیل رذایلی است که امام سجاد علیه‌السلام برشمردند: به وقت گرفتاری، استعانت به غير داشتیم. در خلال فقر اعلام نياز به غير كردیم. موقع ترس، اضطرابمان را غير حق مشاهده کرده‌اند و به خداي سبحان پناهنده نشده‌ایم پس مستحق خذلان و بي آبرويي هستیم. 💢حقّ ما این است‌ که خدا به ما هبه‌ای نداشته باشد و از ما اعراض کند و موجب ظلمت و کدورت ما شود با اينكه رسم خدا بر رو گرداندن نیست. 🌿داستاني را در يكي از شرح‌هاي دعای مکارم الاخلاق آوردند: فردي به نام محمدبن‌عجلان می‌گوید: سختي بسيار زيادي به من رسيده بود و دِين عجيبي به عهده‌ام آمده بود. تصميم گرفتم به خانۀ امير در مدينه مراجعه کنم مي‌دانستم به‌واسطۀ شناختي كه او از قبل نسبت به من دارد، حتماً نيازم را برآورده مي‌كند. در راه، يكي از نوادگان امام سجاد علیه‌السلام را ملاقات کردم ايشان هم از قديم با من دوست بود. دستم را گرفت و گفت: فكر مي‌كنم سراغ كسي كه کاری از او برنمی‌آید می‌روی! «وعَلَيك بِمَنْ يَقْدِرُ عَلیٰ ذلك و هو اَجْوَدُ الاجْوَدين.» بر تو باد سراغ كسي بروي كه قدرت دارد دفع اين دين تو را بكند؛ كه من از جدم شنيدم كه پيغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: خداي سبحان به بعضي از انبياءش وحی کرد: «و عزّتي و جلالي» به عزت و جلال خودم قسم، «لَاُقَطِّعَنَّ» حتماً حتماً قطع مي‌كنم، «اَمَلَ كُلِّ مُؤَمِّل لِغَيري» آرزوي هر كسي را كه به غير من آرزو داشته باشد، «بِالْاِياس» مأيوسش مي‌كنم و «لَاَكْسِبَنَّه ثَوبَ المَذِلَّة» حتماً حتماً ذليلش مي‌كنم «و لَاُبْعِدَنَّه مِن فَرَجي و فَضلي» حتماً حتماً او را از فرج و گشايش و زياده‌اي كه برایش قرار دادم، دور مي‌كنم. خداوند می‌فرمايد: «أيُؤَمِّلُ عَبدي في الشدائد غَيري؟ و الشدائدُ بِيَدي!» عبد من است؛ اما در مشكلات آرزويي به غير من دارد؟! در حالي كه شدائد و مشكلات را من ايجاد كردم. «اَو يَرْجو سِواي و اَنا الغَنِيُّ الجَواد» یا اميد به غير من مي‌بنده در حالي كه من بي نياز و بخشنده‌ام. 📘امالی طوسی، ص۵۸۴، ح۱۲۰۸ 📌ادامه دارد... 📚 «برگرفته از بیانات استاد بروجردی» کلاس شرح صحیفۀ سجادیه ۸۱/۸/۱۱ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi