#منکرات_فراموش_شده 🔆 *«قالَ ما مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ»* 🔆 «(خداوند به ابليس) فرمود: وقتى كه من (به سجده) فرمانت دادم، چه چيز تورا از سجده كردن باز داشت؟ (شيطان) گفت: من از او بهترم، مرا از آتش و او را از گِل آفريدى.» 📗 سوره اعراف، آیه ۱۲ 🔷🔹 این آیه اشاره به دو نوع منکر دارد. 🔹۱. مطرح کردن خود؛ 🔹۲. برتر دیدن خود. 🔶 هیچ عملی و هیچ جایگاهی موجب نمی‌شود که خود را منشأ چیزی بدانیم. هرچه هست از اوست. منیّت کار ابلیس است و بس. 🔸 علم و عمل و پیشینه فرد هر چه باشد بهانه‌ای برای مفاخره نیست. 💢 پرداختن به خود درجات مختلفی دارد. گاه فرد آنقدر مفتون خود شده است که در هر جمعی به ستایش خود مشغول می‌شود و گاه فقط در گوشه‌ای از ذهن خود، خود را مؤثر و برتر می‌پندارد. 💢 ممکن است آنچه مطرح می‌کند حقیقت باشد؛ ولی بیان این حقیقت خودستایی است که متأسفانه اصلا به‌نظر ما منکر حساب نمی‌شود. 💢 گاه به فردی که در جمع مشغول به تعریف و تمجید خود است صفت اعتماد به نفس می‌دهیم و او را فردی مجلس‌گردان و خوش‌صحبت می‌انگاریم. حتی دیگران را نیز به این عمل ترغیب می‌کنیم. باید حقیقتا در فکر و عمل به این باور برسیم که هرچه هست؛ زیاد یا کم، همه و همه از لطف اوست. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com