💠 *توحید؛ عامل توانمندی* 🔆 «الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِیاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ» 🔆 «او که با خداوند، دیگری را به عنوان معبود قرار داد؛ پس او را در عذاب شدید بیفکنید.» 📗‌سوره ق، آیه ۲۶ در این آیه به علامت و عامل ناتوانی اشاره شده است که از مفهوم مخالف آن به عامل توانمندی پی می‌بریم. 💢 معذب شدن به عذاب شدید، علامت ناتوانی است؛ زیرا در این هنگام انسان در تنگنا و محدودیت قرار می‌گیرد و همواره احساس رنج و ناکارآمدی دارد. ◀️ *در این آیه شرک عامل دچار شدن به عذاب الهی است.* 💢 *گاه فرد به وضوح مشرک می‌شود و گاه شرک پنهانی در دل دارد؛* یعنی بر غیرخدا اعتماد می‌کند و دست نیاز به سوی غیر دراز می‌کند. 💢 برای مثال شخصی، ضمن آن که خدای سبحان را مؤثر در امور می‌داند؛ اما *برای ثروت و قدرت اجتماعی* نیز *تأثیر استقلالی* قائل است و معتقد است: «اول خدا، دوم ثروت و قدرت!» و یا دیگری بر *عقل خویش* اعتماد می‌کند و آن را عامل کسب موفقیت خویش می‌داند. در چنین مواردی فرد خود را مستحق عذاب الهی کرده و در حقیقت زمینه ناتوانی خویش را فراهم ساخته است. ✅ *در مقابل، کسی که به توحید معتقد است و به جای اعتماد بر اسباب، تنها بر مسبب‌الاسباب اعتماد کند؛ از تنگنای عذاب الهی رهایی می‌یابد و توانمند خواهد شد.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com