۳۸ 🟩 *وادی السَّلام* ✍🏼 حَبّه عَرَنی یکی از یاران حضرت امیرالمؤمنین نقل می‌کند: 🍃 روزی همراه حضرت وارد وادی‌السَّلام، قبرستان بزرگ نجف شدم، در آنجا حضرت، مدّت زیادی به تنهایی ایستادند به گونه‌ای که گویا در حال صحبت کردن با گروهی هستند. 🔹 از دیدن این صحنه متعجّب شدم و از ایستادن طولانی خسته. عبای خود را روی زمین پهن کردم و نشستم و از حضرت خواهش کردم روی آن بنشیند تا کمتر خسته شود، امّا 🍃 حضرت فرمود:«من در حال گفتگو با گروهی از مؤمنین هستم، و این امر برای من هیچ خستگی ندارد.» سؤالات زیادی در ذهنم موج می‌زد بالاخره از حضرت پرسیدم: «آیا آنها هم با شما مأنوس‌اند و گفتگو می‌کنند؟ با روح آنها گفتگو می‌کنید یا با جسم آنان؟» 🍃 حضرت فرمود:«با ارواح آنان» و ادامه داد: «هر مؤمنی در هر جایی از دنیا رحلت کند، روحش به وادی‌السَّلام ملحق می‌شود. آنجا قطعه‌ای از بهشت است. و اگر بر تو پرده برداری شود می‌بینی مؤمنین بر دور من حلقه زدند و با من در حال گفتگو هستند.» 📔 کافی، ج ۳ ص ۲۴۳ ❇️ مولای مهربانم! 🍃◽️ با تآمل در روایت، این فراز از زیارت جامعه در ذهنم تداعی می‌شود: «أَجْسَادُکمْ فِی الْأَجْسَادِ وَ أَرْوَاحُکمْ فِی الْأَرْوَاحِ وَ قُبُورُکمْ‏ فِی‏ الْقُبُور» که اگر بر دل من‌قدم بگذاری، وادی‌السَّلام می‌شود و گوش جانم لایق شنیدن کلام دلنشین‌ات. ✨ *پا نه به محفل ما تاراج کن دل ما* *بنگر به باطن ما کز آب و گل خمیرند* 📚 «گزیده‌ای از کتاب کعبه مستور، اثر استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com