۱۰۴ 🔆 *«كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ»* 🔆 «كتابى است كه آن را به سوى تو فرود آورديم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون آورى به سوى راه آن شكست ناپذير ستوده » 📗 سوره ابراهیم، آیه ۱ ✍🏼 سخن از خروج بندگان از تاریکی به روشنایی است؛ آن‌هم خروجی نه از سر خود و با ارادۀ بنده، که به اذن پرورگار. ◀️ در این آیه، کلمۀ «اذن» نشان از حرکتی مؤدبانه دارد. ✅ *یکی از مصادیق اکرام خداوند نسبت به بندگان، این است که آنان را مؤدب به آداب می‌کند.* این ادب، نه‌تنها بنده را در مسیر بندگی قرار می‌دهد، بلکه او را مزیّن به زینت ادب می‌کند و همین موضوع جایگاه خاصی را در بین مخلوقات برای او رقم می‌زند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com