#ضیافت_سلطان ۲ 💠 *«آداب زیارت»* ۱ ✳️ *زیارت به معنای «حضورُ الزّائر عندَ المزور» است.* اگر انسان باور داشته باشد که در محضر امام حاضر شده است، بر تمام حالات و سکنات خویش مراقبه دارد و خویشتن را به زینت آداب می‌آراید. 🔷 این همان امری است که در بدو تشرّف به بارگاه ملکوتی امام، در دعای اذن دخول، ذکر می‌کنیم: 🔆 *«اللَّهُمَّ إِنِّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صَاحِبِ هَذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِیفِ فِی غَیبَتِهِ، كَمَا أَعْتَقِدُهَا فِی حَضْرَتِهِ»* 🔆 «خدایا! من حرمت صاحب این زیارتگاه شریف را در غیابش، مانند حضورش باور دارم.» 🔰 *زائر با این عبارت اعتراف می‌کند که حضور و غیاب امام برای او یکسان است* و اگر در این زمان به آستان‌بوسی حضرت مشرف شده، چنان است که گویی در زمان حیات امام به دامان ایشان پناه آورده است؛ از این رو خود را ملزم به رعایت آداب در محضر امام می‌کند. 🔷 *شایسته است زائر پیش از تشرف به محضر معصوم، با آداب زیارت آشنا شود تا با ملبّس شدن به ردای ادب، بهرۀ بیشتری از وجود متعالی حضرتش کسب کند.* 📚 «برگرفته از کتاب ضیافت سلطان، اثر استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com