۴۹ 💠 *«شکر قرار گرفتن در صراط مستقیم»* 🔆 «وَقَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» 🔆 «(اهل كتاب) گفتند: يهودى يا مسيحى شويد تا هدايت يابيد، بگو: (چنين نيست،) بلكه (پيروى از) آئين حقگراى ابراهيم (مايه هدايت است، زيرا) او از مشركان نبود.» 📗سوره بقره، آیه ۱۳۵ ✍🏼 «حنیف» به‌معنای تبعیت از حق و از باطل به طرف حق برگشتن است. ابراهیم نه متمایل به چپ و نه متمایل به راست بود. او در اوج اعتدال قرار داشت. 🔷🔹 *ارتباط آیه با بحث شکر در اینجاست که خروج از صراط مستقیم ناشکری و قرار گرفتن در صراط مستقیم شکر است. استفادۀ صحیح از نعمت هدایت این است که انسان نه جزو «مغضوب علیهم» و نه جزو «ضالّین» باشد. نه در زمرۀ دنیاطلبان محض و نه در زمرۀ معنویت‌طلبان محض قرار گیرد.* ◀️ استفادۀ صحیح این است که نه کاملاً خوفی و نه کاملاً رجائی باشیم. نه همۀ زندگی امید، بدون هیچ خوفی از عملکرد نادرست و نه همۀ زندگی خوف از عمل، بدون هیچ امیدی به رحمت خدا. 💢 همۀ انحراف‌هایی که از انسان مشاهده می‌شود بوی ناشکری می‌دهد. اگر شکر در تبعیت از ابراهیم خرج شد از نعمت، استفادۀ صحیح به عمل آمده است. 💢 *بعضی‌ها از انسان‌ها ماده‌گرای محض هستند و معتقدند هدایت، یعنی تمام توجه به امور مادی باشد. بعضی‌ دیگر معتقدند هدایت، یعنی تمام توجه به روحانیت و امور معنوی؛ اما قرآن می‌فرماید هر دو دسته ناشکر هستند.* 🔶🔸 *به تعبیر واضح‌تر انسان با دو جنبه خلق شده است؛ جنبۀ روحانی و جنبۀ جسمانی.* هر دو جنبه باید در جایگاه صحیح خود خرج شود. هر انحرافی از آن ناشکری است و نعمت در جایگاه درست استفاده نشده است. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com