#زیارت_جامعه_کبیره۱۶۹
🔆 *«إِنَّ بَيْنِي وَبَيْنَ اللَّهِ عزوجل ذُنُوباً»*
🔆 *«همانا بین من و خدای عز وجل گناهانی وجود دارد.»*
🔰 *زائر در پایان دعا به گناهکار بودن خود اعتراف می‌کند؛ گناهانی که کسی از آنها مطلع نیست، گناهانی که در سِرّ و باطن او وجود دارد.*
✅ انسان هرچه به معصوم نزدیک‌تر شود شناختش نسبت به جرم خویش بیشتر می‌شود و هیچ تردیدی در گناهکار بودن خود ندارد.
✍🏼 «إِنَّ» یعنی حتما گناهانی درون مرا آلوده کرده هر چند ظاهرم موجه و آراسته است و دیگران از آن گناهان مطلع نمی‌شوند.
🔶🔸 شارحین می‌گویند: در این فراز چند نکته وجود دارد:
🔸 ۱. زائر در زیارت، نور و روشنایی می‌یابد و *جرم‌شناس*می‌شود.
🔸 ۲. انسان به دلیل نورانیتی که در زیارت کسب کرده است، *لایه‌های باطنی خود را مشاهده می‌کند* و درمی‌یابد که آلودگی‌های فراوانی دارد؛ اما به برکت وجود معصوم، به بندۀ مذنب توفیق داده شده تا سلام‌های متعدد به امام داشته باشد.
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا | تلگرام