🔆 *«بَلىَ‏ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ محسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَ لَا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لَا هُمْ یحزَنُون»* 🔆 *«آرى! كسى كه روى خود را تسلیم خدا كند و نیكوكار باشد پاداش او نزد پروردگارش ثابت است نه ترسى بر آن‌هاست و نه غمگین می‌شوند.»* 📗 سوره بقره، آیه ۱۱۲ 🔷🔹 *انسان الهی قابلیت دریافت چهار بشارت از سوی پروردگار خویش را دارد:* 🔹 ۱. «فَلَهُ أَجْرُهُ»: پاداش و اجر او نزد خداوند محفوظ است؛ اجری که کمیت و کیفیت آن به علت نامعلوم بودن، قابل وصف نیست و در پرده‌ای از ابهام بیان شده است. عینیت اعمال انسان موحد بدون ذره‌ای کاستی در روز قیامت به صورت پاداش تجسم پیدا می‌کند. 🔹 ۲. «عِندَ رَبِّهِ»: دومین و شاید بالاترین بشارت خداوند به انسان الهی، آن است که این فرد پاداش خود را نزد خداوند می‌یابد و از فیض مقام «عندیت» بهره‌مند می‌شود. در این مقام، بنده بدون هیچ حجابی در محضر خداوند تحت تربیت الهی قرار گرفته و جزئیات بندگی و انسانیت به او آموزش داده می‌شود. در این مقام، رضایت دوجانبه بین خداوند و بنده کاملاً مشهود است و فرد تنها خواستار تنعم از وصال دائم اوست. 🔹 ۳. «لَا خَوْفٌ عَلَیهِمْ»: خوف به‌معنای ترس از آینده است. انسان الهی بدون ترس از آینده در مسیر بندگی گام برمی‌دارد. 🔹 ۴. «لَا هُمْ یحزَنُون»: حزن به‌معنای اندوه گذشته است. انسان الهی اندوه گذشته را به دل راه نمی‌دهد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام