🔆 *«وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَ الْدنیا»* 🔆 *«خدایا! تو پروردگار دنیا و آخرت من هستی.»* ❇️ خدا را با عنوان ربّ می‌‌خوانیم و جلوۀ ربوبیت خدا را در امام می‌بینیم. 🔶 «ربّ»معانی متعددی دارد: تکمیل کننده، زیاد کننده، مالک و صاحب. و معنای دیگری که اینجا در نظر می‌گیریم، پرورش‌دهنده. ❇️ گویا در این فراز به خدا می‌گوییم: همۀ گرفتاری‌ها برای رشد من و جداشدن از نواقص و برای به کمال‌رسیدن من است. 🔶 خدایا! تو ربّ هستی و جلوۀ ربوبیت خود را امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه قرار داده‌ای. ✅ با این دیدگاه، علاوه بر این که نگاه ما به مشکلات اصلاح می‌شود، باور می‌کنیم که سختی‌های زندگی پلکان رشد است. گرفتاری‌ها و ناملایمات در جهت ارتقاء ما نقش موثری دارند و می‌توانند بستری برای رسیدن ما به کمالات باشند. ❇️ خدایا! تو من را به گونه‌ای پرورش می‌دهی که زندگی همیشگی داشته باشم. تو من را پرورش می‌دهی که پایدار بمانم. قرار است برنامۀ دنیای من هم بر این اساس باشد. ✅ بنا نیست شیوۀ خوش بودن‌ در دنیا، آخرتی ناخوشایند و ابدیتی نازیبا را برای ما رقم بزند. قرار است به گونه‌ای زندگی کنیم که کامروایی‌ها و خوشی‌ها ماندگار باشد. ✨ *مرد آخر بین، مبارک بنده‌ای است* 🔶 *ارتباط با امام، افق دید ما را تغییر می‌دهد و موجب می‌شود به جای این که امور ظاهری و موقت را ببینیم به امور پایدار و باقی توجه کنیم.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام