💢 مروری کوتاه بر آیات سوره شعراء ( آیات 192 تا 196 ) 🌺🍃✨🌸✨🌺🍃 🕋و إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ «192» نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ «193» عَلى‌ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ «194» 🦋🦋والبتّه اين (قرآن) فرستاده پروردگار جهانيان است. (كه جبرئيل) فرشته‌ى امين الهى آن را فرو آورده است بر دل تو، تا از هشداردهندگان باشى. 🕋بلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ «195» وَ إِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ «196» 🦋🦋(اين قرآن) به زبان عربى روشن (نازل شده) و همانا (خبر) آن در كتاب‌هاى (آسمانى) پيشين آمده است. 📝نکته ها👇 🔷«زُبُرِ» از واژه‌ى‌ «زُبُرِ» به معناى نوشتن و جمع «زبور» به معناى كتاب است. 🔷قرآن را ساده ننگريم، زيرا: ●الف: سرچشمه‌ى آن، «رَبِّ الْعالَمِينَ» است. ●ب: واسطه‌ى آن، «الرُّوحُ الْأَمِينُ» است. ●ج: ظرف آن، قلب پاك پيامبر صلى الله عليه و آله‌ «قَلْبِكَ» است. 📚جلد 6 - صفحه 369 ●د: هدف آن، بيدارى مردم‌ «الْمُنْذِرِينَ» است. ●ه: زبان آن، فصيح و بليغ‌ «عَرَبِيٍّ مُبِينٍ» است. ●و: بشارت آن، در كتاب‌هاى پيشينيان، «زُبُرِ الْأَوَّلِينَ» است. 🔷حضرت اسماعيل، هود، صالح و شعيب عليهم السلام، به زبان عربى سخن مى‌گفته‌اند. «1» 🔷فرشته‌ى وحى داراى چند نام است: روح‌الامين، روح‌القدس، شديدالقوى، رسولٌ‌كريم و جبرئيل. دليل اين كه به جبرئيل «روح» گفته شده، يا به خاطر آن است كه دين و روح مردم به واسطه‌ى او زنده شده، يا خودش موجودى روحانى است. 📝پیام ها🔰 🔶1- قرآن وحى الهى است، نه شنيده‌ها وبافته‌هاى پيامبر. «إِنَّهُ لَتَنْزِيلُ» 🔶2- قرآن از دنياى غيب به دنياى شهود نازل شده است. «لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ» 🔶3- كسى كه وحى مى‌فرستد، همانى است كه تمام هستى را اداره و تربيت مى‌كند. (قوانين آسمانى با نظام آفرينش هماهنگ است) «لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ» 🔶4- نزول وحى، وسيله‌ى رشد واز شئون ربوبيّت است. «لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعالَمِينَ» 🔶5- سنّت الهى به استخدام واسطه‌هاست. «نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ» 🔶6- وحى الهى بدون كم و كاست نازل شده است. «نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ» 🔶7- قلب، مركز دريافت حقايق است. «عَلى‌ قَلْبِكَ» 🔶8- تا از عمق جان چيزى را باور نداشته باشيم، نمى‌توانيم هشدار جدّى بدهيم. «عَلى‌ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ» 🔶9- سنّت خداوند، فرستادن پيامبران براى انذار و هشدار است. «مِنَ الْمُنْذِرِينَ» 🔶10- درمان غافل، با انذار وهشدار است. «مِنَ الْمُنْذِرِينَ» در قرآن، انذار بيشتر از بشارت آمده است. 📚«1». تفسير منهج‌الصّادقين. 📚جلد 6 - صفحه 370 🔶11- تبليغ بايد روشن و با زبان مردم باشد. «عَرَبِيٍّ مُبِينٍ» 🔶12- بشارتِ قرآن، در كتب آسمانى پيشين آمده است. «زُبُرِ الْأَوَّلِينَ» چنانكه بشارت آمدن پيامبر اسلام در تورات وانجيل بوده است. «يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ» «1» 🔶13- در برنامه‌ريزى و مديريّت، زمينه را براى رشد و هدايت و فعاليّت آيندگان فراهم سازيد. «زُبُرِ الْأَوَّلِينَ» 🔶 14- مضمون و محتواى قرآن، در كتاب‌هاى آسمانى پيشين بوده، ولى الفاظ آن بر قلب مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل شده است. «زُبُرِ الْأَوَّلِينَ» ------------------------------------------------- 📚 برگرفته از تفسیرنور جهت عضویت در کانال رسمی دارالقرآن الکریم تبلیغات اسلامی مازندران اینجا کلیک کنید