🍹 (شربت خرما) 2️⃣ 👈عدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي اَلْبِلاَدِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرِ بْنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُلْصِقَ بَطْنِي بِبَطْنِكَ فَقَالَ هَاهُنَا يَا أَبَا إِسْمَاعِيلَ وَ كَشَفَ عَنْ بَطْنِهِ وَ حَسَرْتُ عَنْ بَطْنِي وَ أَلْزَقْتُ بَطْنِي بِبَطْنِهِ ثُمَّ أَجْلَسَنِي وَ دَعَا بِطَبَقٍ فِيهِ زَبِيبٌ فَأَكَلْتُ ثُمَّ أَخَذَ فِي اَلْحَدِيثِ فَشَكَا إِلَيَّ مَعِدَتَهُ وَ عَطِشْتُ فَاسْتَقَيْتُ مَاءً فَقَالَ يَا جَارِيَةُ اِسْقِيهِ مِنْ نَبِيذِي فَجَاءَتْنِي بِنَبِيذٍ مَرِيسٍ فِي قَدَحٍ مِنْ صُفْرٍ فَشَرِبْتُهُ فَوَجَدْتُهُ أَحْلَى مِنَ اَلْعَسَلِ فَقُلْتُ لَهُ هَذَا اَلَّذِي أَفْسَدَ مَعِدَتَكَ قَالَ فَقَالَ لِي هَذَا تَمْرٌ مِنْ صَدَقَةِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يُؤْخَذُ غُدْوَةً فَيُصَبُّ عَلَيْهِ اَلْمَاءُ فَتَمْرُسُهُ اَلْجَارِيَةُ وَ أَشْرَبُهُ عَلَى أَثَرِ اَلطَّعَامِ وَ سَائِرَ نَهَارِي فَإِذَا كَانَ اَللَّيْلُ أَخَذَتْهُ اَلْجَارِيَةُ فَسَقَتْهُ أَهْلَ اَلدَّارِ فَقُلْتُ لَهُ إِنَّ أَهْلَ اَلْكُوفَةِ لاَ يَرْضَوْنَ بِهَذَا فَقَالَ وَ مَا نَبِيذُهُمْ قَالَ قُلْتُ يُؤْخَذُ اَلتَّمْرُ فَيُنَقَّى وَ يُلْقَى عَلَيْهِ اَلْقَعْوَةُ قَالَ وَ مَا اَلْقَعْوَةُ قُلْتُ اَلدَّاذِيُّ قَالَ وَ مَا اَلدَّاذِيُّ قُلْتُ حَبٌّ يُؤْتَى بِهِ مِنَ اَلْبَصْرَةِ فَيُلْقَى فِي هَذَا اَلنَّبِيذِ حَتَّى يَغْلِيَ وَ يُسْكِرَ ثُمَّ يُشْرَبُ فَقَالَ ذَاكَ حَرَامٌ . ابراهيم بن ابو بلاد گويد: به حضور امام جواد عليه السّلام شرف‌ياب شدم ... مرا در كنار خود نشاند و طَبقى(بشقابی) خواست كه در آن کشمش بود. آن طَبق را آوردند و من از آن خوردم. آن‌گاه حضرت عليه السّلام صحبت مى‌كردند. در اين هنگام از معده خود اظهار ناراحتی کرد و من نيز تشنه شدم و آب خواستم. حضرت عليه السّلام فرمود: اى كنيز! از نبيذ من به او بنوشان.كنيز در كاسه‌اى مسی، نبيذ مریس (شربت خرمای خیس شده) برايم آورد.آن را نوشيدم و شيرين‌تر از عسل يافتم. به حضرت عليه السّلام عرض كردم. اين چيزى است كه معده شما را ناراحت و بيمار كرده است. به من فرمود: اين خرمايى از موقوفات پيامبر صلّى اللّه عليه و اله است. در هنگام صبح آن را مى‌گيرند و روى آن آب مى‌ريزند. پس كنيز آن را خيس مى‌كند و من بعد از غذا و بقيه ساعات روز آن را مى‌نوشم و هنگامى كه شب گردد، كنيز آن را برمى‌دارد و به افراد منزل مى‌نوشاند. عرض كردم: مردم كوفه به اين نبيذ راضى (قانع) نمى‌شوند. فرمود: نبيذ آنان چيست‌؟ عرض كردم: خرما را برمى‌دارند و آن را مى‌كنند و روى آن «قعوه» مى‌ريزند. فرمود: قعوه چيست‌؟ عرض كردم:«دازى». فرمود: دازى چيست‌؟ عرض كردم: دانه‌اى است كه از بصره مى‌آورند و آن را در اين نبيذ مى‌ريزند تا اين‌كه بجوشد و مست‌كننده شود. سپس آن را مى‌نوشند. فرمود: اين حرام است. 📚 الكافي (ط - الإسلامية)،ج۶، ص۴۱۷ وسائل الشيعة، ج۲۵، ص۳۵۴ بحار الأنوار (ط - بيروت)،ج۵۰، ص۱۰۱ 🔺البته برخی به مریس نان اضافه می‌کنند. بعید نیست از این روش هم بتوان استفاده کرد.اگر نان را در آب بگذارند و تا صبح بمانند به آن «کامِخت» می‌گویند. غذایی که حضرت یوسف در زندان مصرف می‌کرد. در زندان فقط نان داشت و از نان خوردن عاجز شد و خداوند به او این غذا را آموخت. ⚠️ خرما باید در آب سرد (نه آبجوش) خیس شود و دمای محیط به گونه ای نباشد پس از مدتی خرما درون آب تشکیل کف و حباب دهد و اصطلاحاً به جوش بیاید. ⚠️ بهتر است از خرماهایی که شیره زیادی دارند استفاده شود. ___________________ 💢 مرکز طب اسلامی آیت الله تبریزیان 💢 @daroo100