باید تاریخ بخوانیم😀 شاید مطالعه کتابهای تاریخی برای خیلیها سخت باشد. حتی اگر مطالعه تاریخ سخت هم نباشد، شاید به نظر بی حاصل بیاید چون نه تنها احساس نیاز به ان نداریم بلکه هرچه می خوانیم یادمان می رود.😅 اما باید تاریخ خواند☺️ اگر تاریخ نخوانیم، هم طرفدار تنگستانی ها خواهیم بود و هم طرفدار رضاشاه! هم مصدق رو قهرمان خواهیم دانست هم محمدرضا شاه را! اگر تاریخ نخوانیم، خیال برمان میدارد که ما شونصد هزار سال است که همینطوری هستیم! حتی شاید خیال کنیم گذشته بهتر از امروز بوده است! کدام گذشته؟ زمانی که زنان ایرانی در جنگ باعثمانی بعنوان کنیز گرفته شدند؟ یا زمانی که طی دوجنگ با روسیه، بخش زیادی از کشورمان را جدا کردند؟ شاید هم زمانی که انگلیس ده میلیون ایرانی را در یک قحطی ساختگی قتل عام کرد؟ نکند منظور، دوره رضاخانی است که تمام کشور برای انگلیس دوشیده شد؟ یا دوره محمدرضا که بحرین باهمه جزایرش بدون هیچ جنگی از دست رفت.. تاریخ که نخوانیم نمیفهمیم اسرائیل چکارهایی در ایران می کرد و امریکا چرا برای حفظ شاه حاضر به کودتای خونین توسط هایزر و حتی حمله نظامی به ایران بود. گذشته چراغ راه اینده است باید تاریخ خواند تا دوست و دشمن را تشخیص داد. اما چه چیزی بخوانیم؟ در درجه اول، هزاران سند، روزنامه و اعلامیه، در کنار دهها کتاب خاطرات وجود دارد که همگی دست اول هستند و یک محقق میتواند همه را بخواند. از خاطرات فردوست، اسدالله علم، پارسونز و سولیوان و راجی و زاهدی و مادر فرح و مادر شاه (تاج الملوک)، فریدون هویدا، هوشنگ مهدوی، مینو صمیمی گرفته تا کتاب های خوبی مثل تاریخ معاصر ایران اثر موسی نجفی و کتاب جلال الدین مدنی. برای شروع، همین ها خوب است😊