#شایعات_پهلوی 💢 #شایعه در سال ۱۳۳۴شاهنشاه قراردادی با آمریکا منعقد نمود بنام "قرارداد مودت" طبق این قرارداد آمریکا نمی‌تواند بر علیه نیازهای اصلی ملت ایران اقدام کند. اکنون پس از ۶۴سال ایران با استفاده از آن قرارداد آمریکا را محکوم و رأی دادگاه لاهه به نفع ایران صادر گردید. همان‌هایی که شاه را " نوکر آمریکا " می‌خواندند دست به دامن یکی از میراث او شدند... 🌐 پاسخ: 2️⃣ اما بخش دوم متن که درباره قرارداد مودت هست که مدتی بعد از کودتای آمریکایی 28مرداد بسته شد. قرارداد مودت، سیزدهمین قرارداد مودتی بود که بین آمریکا و یک کشوردیگر بسته می‌شد. یعنی آمریکا بعد از اینکه دولت منتخب مردم ایران(مصدق) را سرنگون کرد، با ایران هم پیمان مودت بست. 🔻در این قرارداد تصریح شده بود که هیچ ممانعتی نسبت به صادرات و واردات کالا در آمریکا و ایران نباید وجود داشته باشد. با توجه به قدرت برتر اقتصادی آمریکا، عملا ایران به بازار مصرف کالاهای آمریکایی تبدیل شد و واردات کالاهای آمریکایی بشدت تشدید شد و اندک تولیدات داخلی نیز فلج گردید. 💢بر اساس چند بند پیمان مودت ایران و آمریکا، طرفین از اعمال محدودیت تجاری و مالی بر یکدیگر منع شده‌اند (که همین بند مورد استفاده جمهوری اسلامی واقع شد)، چنین ممنوعیتی در دوران پهلوی صرفا به افزایش صادرات آمریکا به ایران منجر می شد. 💠 آقای علینقی عالیخانی، وزیر اقتصاد در سال‌های 1341 تا 1348، از قرارداد مودت به «کارخانه خریدن» یاد می‌کند و می گوید «جزء چیزهایی که وارد کرده بودند درهای بزرگ آهنی بود که در کارگاه را می‌بست... از پیش‌پاافتاده‌ترین چیزهایی که در خیلی از روستاها می‌توانستند آن را بسازند»(1) 💢قرارداد مودت، پایه بسیاری دیگر از قراردادهای استعماری بین شاه و آمریکا در حوزه های نفتی، حمل ونقل، بانکی و تسلیحاتی بسته شد و راه نفوذ آمریکا به ایران را تسهیل کرد. 💠 «نوکری آمریکا»، حقیقتی نیست که با چنین متن هایی بشه آنرا پوشاند. شخص شاه بارها بر اینکه گماشته آمریکاست، تصریح کرده و تمام کشور را تقدیم آمریکا کرده بود. کاپیتولاسیون و دهها قرارداد دیگر به هیچ وجه قابل توجیه نیستند. 🖋 ناگفته نماند که ایران جمهوری اسلامی هیچ خیری از پیمان مودت ندید و مانور آقای ظریف روی این پیمان صرفا یک بازی رسانه ای بود و حتی اگر دادگاه لاهه حکم به محکومیت آمریکا می‌داد، آمریکا در شورای امنیت، این حکم را وتو می‌کرد. (1) علینقی عالیخانی، خاطرات دکتر علینقی عالیخانی، تهران، نشر آبی، 1385، چ سوم، ص 56. 💥ویژه ها در مدرسه انقلاب 🆔 @darseenghelab