خبر از آسمان رسید سحر... که در آن یک ستاره پیدا شد   چشم آن روشنیِّ بی‌همتا رو به تقدیرِ کهکشان وا شد                                                 ****   قبله تا دید نورِ صاحبِ خود چاک داد از شعف گریبان را   با دو چشمان خیس آن شب داد... جا در آغوش خویش، مهمان را                           ****   آمد و بانگ قدسیان با او شده در آسمان عشق رها :   از ازَل تا ابد به نامِ علی است قصهُ‌العشق لَانفِصامَ لَها* (ع) *مصرعی از حافظ به این معنا: قصه‌ی عشق، پایانی ندارد...