#نمازخوان_شدن بنظرم یکی از مهم ترین کارهایی که میتونه یک کودک را نماز خوان و البته نماز گزار دایمی بکنه *خوش رفتاری مخصوصا در مساجد* با آنهاست... خاطراتی که خودم از دوران کودکیم دارم. تو یه خونه ی دو طبقه با مادر بزرگم زندگی میکردیم. موقع اذان خانم جون صدا میکردند فائزه، مائده، بچه ها بریم مسجد؟ ما هم با کلی ذوق چادر نماز و سجاده مونو برمیداشتیم و دوان دوان میرفتیم بسمت مسجد. تو مسجد با اینکه روحانی پیر بود و خیلی آهسته نماز را میخواند به حدی که خانم جون تعریف میکردند خواهرم یه شب تو سجده خوابش برده بوده، ولی با این حال بازم دوست داشتیم بریم مسجد. با اینکه اون موقع هم مسجدی هامون پیرزن ها بودند که گاها حوصله ی بچه هم نداشتند و شاید بهمون اخم هم میکردند اما من فقط رفتار خانم جون یادمه. اینکه *با لبخند شیرینی که همیشه روی لبشون داشتند و بوی عطر خوشی که از جانمازشون میومد برامون جانمازمون را پهن میکردند و کلی تحویلمون میگرفتند.* هر کدوممون را بین یه آدم بزرگ جا میدادند و درواقع جامونو باز میکردند. وقتی بزرگ شدم تازه دلیل جاگزاریمون بین بقیه ی آدم بزرگا را فهمیدم. بااینکه دوست داشتم کنار خواهر مایده بشینم ولی انقدر رفتار خانم جون قشنگ بود که هیچی نمیگفتم. #کارگروه_نماز_دبستان @davat_namaz