بند شانزدهم از استغفار ۷۰ بندی امیرالمؤمنین "علیه السلام" الَلَّهُمَّ وَ اَستَغفِرُکَ لِکُلِّ ذَنبٍ عَیَّرتُ بِهِ احَداً مِن خَلقِکَ اَو قَبَّحتُهُ مِن فِعلِ اَحَدٍ مِن بَریَّتِکَ ثُمَّ تَقَحَّمتُ عَلَیهِ وَ انتَهَکتُهُ جُراَﺓً مِنِّی عَلی مَعصِیَتِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِي يَا خَيْرَ الْغَافِرِينَ ! از تو آمرزش می‌طلبم برای هر که کسی از بندگانت را به آن کردم؛ یا در فعل کسی از مخلوقاتت آن را تقبیح کردم، اما پس از آن خودم وارد آن گناه و آن را مرتکب شدم به خاطر جرأتی که از من بر عصیانت سر زد. پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت فرست و این‌گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان