سلام حضرت نجات ، مهدی جان می بینی روزگار پردرد و تلخمان را ؟ می بینی دلهای داغدار و ِسینه های بخون نشسته مان را ؟ می بینی اشک های جاری و بغض های فرو خورده ی بی پایانمان را ؟ می بینی هزار زخم بی مرهم بر پیکر نحیف آرزوهایمان را ؟ می بینی دردهای ناتمام و اضطراب کشنده مان را ؟ اینجا ... در انتهای کور و تاریک و جهنمی آخرالزمان ، ما هر روز برزخ را مرور می کنیم ... می ترسیم بهشت ندیده از دنیا برویم ... بیا و رهایمان کن از هجوم رنج ها .. ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist