و مفهوم آن ✅ انواع بیعت: بیعت قلبی ،بیعت زبانی و بیعت عملی 🔸 بیعت به معنی بستن پیمان وفاداری و با پیامبر، امام، حاکم یا خلیفه است. 🔸 اولین بیعت در اسلام، بیعت حضرت علی و حضرت خدیجه با پیامبر، پس از قبول اسلام است. 🔸 اوّلین مرحله بیعت، بیعت قلبی است . مثلاً در قلب و دل خود با وجود مبارک امام زمان بیعت می‌کنیم؛ او که خلیفه خدا و بقیة الله در روی زمین است و آخرین جانشین محمّد مصطفی صلی الله علیه و آله می‌باشد. 🔸 وقتی می‌گوییم آخرین جانشین پیامبر خاتم است؛ یعنی نه تنها با او بیعت می‌کنیم؛ بلکه با امامان قبل از ایشان و خود رسول الله نیز بیعت می‌کنیم. و متوجه و منتظر این معنا باشیم که هرگاه آن امام غایب از نظر، ظهور فرمودند، با جان و دل تحت فرمان حضرتش باشیم و همیشه با همین نیت و توجّه قلبی، شبمان را به روز ببریم و روزمان را به شب سحر کنیم. 🔸 پس از مرحله بیعت قلبی، نوبت به مرحله بیعت زبانی می‌رسد. بیعت زبانی یعنی همان نیت، بیعت و توجّه قلبی که داشتیم را، با زبان نیز ظاهر کنیم و به دیگران هم تعلیم دهیم و آنان را به این امر ترغیب و تشویق نماییم. 🔸 یکی از نمودهای بیعت زبانی، خواندن دعای عهد و زیارت صاحب الامر است که مستحب است هر روز صبح خوانده شود و نیز سایر زیارات و ذکرهای وارده از جانب معصومین علیهم السلام که در کتب ادعیه وارد شده است. 🔸 بیعت عملی یعنی در آمادگی باشیم که هرگاه علیه السلام ظهور فرمودند، با تمام هستی خود در خدمت و اختیار آن حضرت باشیم؛ چون او که قرار است حکومت عدل جهانی و اسلام ناب محمّدی را در سراسر گیتی برقرار سازد، نیاز به یار و یاور دارد، نیاز به افرادی دارد که دارای ایمان کامل باشند و در آمادگی و انتظار برای فداکاری در راه امام بسر برند. 🔸در واقع بیعت عملی به معنای عمل کردن به چیزی است که هنگام پیمان و بیعت، تعهد کرده بودیم. 🔸 معنای دیگر بیعت عملی، این است که هم اکنون تمام احکام و اخلاق و آداب اسلامی را در خودمان ظاهر کرده باشیم؛ واجبات و مستحبات را انجام و از محرمات و مکروهات اجتناب کنیم و در یک کلمه خود را به اعمال صالحه که دستور خدا و قرآن است مزین نماییم؛ چرا که هر جا در قرآن سخن از ایمان به میان آمده، در کنارش عمل صالح نیز ذکر شده است.