صافِ صاف و زلال،چون شبنم عاشق و مثل آب روشن بود سایه مهربان اوهمه جا همه جا بی بهانه بامن بود صبح جمعه که می رسیدازراه انتظاری ترین غزل می شد مژده ای دل،همیشه برلب او آری آری همین غزل می شد! لنگرودی۱۴۰۲/۲/۱۵ دفاع مقدس استان گیلان https://eitaa.com/defapressguilan