اسفند ماه در تقویم رسمی ما مزین به اقدامی برگرفته از مهر و محبت مردم این مرز و بوم و تاکیدات دین مبین اسلام است.روز احسان و نیکوکاری،همان وعده‌گاهی است که در میانه اسفندماه دل‌های مهربان را به‌هم پیوند می‌زند تادر این زنجیره عشق و عطوفت،امید در چشمان منتظر مستمندان جوانه بزند. امیرمؤمنان(ع) می فرماید:«احسان و کمک به بندگان خدا، زاد و توشه مناسبی برای جهان پس از مرگ است.»روز احسان و نیکوکاری بهانه‌ای برای نشاندن لبخند بر لبان کودکان نیازمند و گرمابخشیدن به دل‌های امیدوار است. در روزهای پایانی سال و قبل از سلام بهار بر خاک خشکیده و سرد زمین،دست‌های بخشنده و دل‌های مهربان گرد هم می‌آیند بهانه‌ای برای مهرورزی و عطوفت باشند.‌ امیرالمؤمنین علی(ع)در سخنی دیگر می فرماید: «کمک به مردم، رأس ایمان است.» اگر چه بخشیدن و نیکی کردن محدود به زمان و مکان نبوده و هر دم می‌تواند نویدبخش و امیدآفرین باشد اما این روز نمادین گویای آن است که بی تردید با سرمایه احسان و نیکوکاری، می‌توان روح را به آرامش رساند و نهال عشق و خوبی کردن را بار دیگر آبیاری کرد. فداکاری و احسان درس عشقی است که از ائمه اطهار(ع) به ما سرمشق شده تا معنای انسانیت و کرامت را فراموش نکنیم و عاطفه را در مهرورزی به دیگران به تکرار برسانیم. کاری که خدانیز پاداش نیکی آنان را تضمین نموده و می فرماید: «هر کس کار نیکی به جا آورد،ده برابر آن پاداش دارد.» انعام آیه 160. این روز همیشه سبز را گرامی می‌داریم و همه با هم برای بارور شدن بلندای احسان و نیکوکاری همگام می‌شویم. #خبرگزاری_دفاع_مقدس_استان_گیلان https://eitaa.com/defapressguilan