⭕️ *اجماع ویرانگر یا سازنده* ⭕️ بخش دوم محسن دنیوی انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ یکی از واقعی‌ترین رقابت‌های انتخابات‌های پس از انقلاب است که تمام طیف‌های داخل جمهوری اسلامی ایرانکه چارچوب کلی را قبول داشته و متناسب با آن رفتار می‌کنند، نماینده خود را دارند. الحق که آقای پزشکیان نماینده بهتر و شایسته‌تری نسبت به آقای لاریجانی برای نمایندگی بدنه اجتماعی اصلاحات و کارگزاران و حامیان منتقد نظام در این جریانات سیاسی است. رهبران این جریان خود را آماده پذیرفتن با اکراه آقای لاریجانی می‌کردند اما شورای نگهبان آنها را شگفت زده کرد و یک گزینه جذاب‌تر پیش‌روی آنها قرار داد و نشان داد که با چهره‌های اصیل جریانات سیاسی مشکل ندارد و برعکس از افراد حاشیه‌ساز که تلاش می‌کنند از مکانیزم انتخاب و رای برای خروج از چارچوب و اقدامات ساختارشکنانه استفاده کنند گریزان است. گزینه‌ای که به پاکدستی و ساده‌زیستی و عدالت خواهی در عین علاقه به توسعه و ارتباط با غرب مشهور است. هر چند جمع بین این موارد در مقیاس اداره کشور هیچ‌گاه سنجیده نشده و باید دید که پزشکیان چگونه بین ارتباط با آمریکا و قدرتهای جهانی و عدالت خواهی و ظلم‌ستیزی می‌خواهد جمع کند؟ پایگاه رای واقعی آقای پزشکیان هم در اثر انتشار مطالبی در فضای عمومی و مجازی درباره بی‌برنامگی ایشان و ارجاع مداوم به کارشناسان و ناتوانی از تصمیم‌گیری درباره نظارت کارشناسی و برخی شبهات درباره تجزیه طلبی یا همراهی با براندازان در سال ۱۴۰۱ دچار تردید چندانی برای رای دادن به ایشان نمی‌شود. درست مثل پایگاه رای واقعی آقای قالیباف و آقای جلیلی که مصمم به دفاع و حمایت از فرد مطلوب و نماینده خود در انتخابات پیش رو هستند. حتی حامیان آقایان زاکانی، پورمحمدی و قاضی‌زاده هم حق دارند به فرد مورد نظر خود رای بدهند و دلیلی بر اصرار به کناره‌گیری اجباری آنها نیست. البته اگر نامزدی به نفع نامزد دیگری به نحو خودخواسته کناره‌گیری کرد رفتاری حرفه‌ای و سنجیده در سیاست‌ورزی است و نه نشانه ضعف است و نه نشانه بی اخلاقی! پس به جای تاکید بر اجماع بی‌فایده و حتی مخرب، اجازه دهیم رقابت واقعی در بدنه معقتد به جمهوری اسلامی و مخالف ساختارشکنی و براندازی و دخالت خارجی در امور ایران شکل بگیرد و جریان‌های پرقدرت با حامیان چند میلیونی در ساختار سیاسی کشور باقی بمانند و برای تأثیرگذاری بر هم به طور مداوم در انتخابات مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا و از همه مهمتر در ریاست جمهوری و خبرگان شرکت کنند و رقابت کنند و یکدیگر را در خارج از دولت و مجلس نقد کنند. امید است که نقد و فشار جریانهای واقعی سیاسی اجتماعی اگر با انصاف و اخلاق و لحاظ منافع ملی و اتحاد در برابر دشمنان تاریخی ایران باشد، به نفع مردم و ایران اسلامی تمام شود و روایت های متنوعی که از ایران پس از انقلاب اسلامی شکل گرفته است بتواند پس از عبور از درگیری‌های داخلی، کودتاها، ترورهای گروه‌هکها، زخم‌های تجزیه طلبان قومی و مذهبی، ادعاها و دروغ های بزرگی مانند تقلب در انتخابات و ساختارشکنی‌های ضدملی و مذهبی علیه رهبری و قانون اساسی همچنان پا بر جا بایستد و در برابر دشمنی‌ها و تحریم‌های خارجی و کارشکنان و منفعت‌طلبان و مفسدان داخلی که از کیان ایران اسلامی دفاع کند. این روایت های متنوع با اشتراکات‌شان درباره نظام و قانون اساسی و تمامیت ایران اسلامی، به راه‌حل‌های مختلفی برای پیشرفت کشور و بهبود جایگاه ایران در منطقه و جهان خواهند رسید و به خواست خدا و اراده مردم، آینده ایران روشن خواهد بود. ادامه دارد...