دختر صبح به دامان افق، زلف بر چهره فرو ریخته بود جلوهٔ خاطره‌انگیز سحر، سایه ‌روشن به هم آمیخته بود بوی جان‌پرور و افسونگر یاس موجی از شوق بر انگیخته بود فریدون مشیری🍃🍃