ای نزدیک‌تر از ما به ما! به دلم دردی ست که تنها تو را درمانگر است، به جانم خواهشی‌ست که تو را می‌طلبد، به دلم تمنایی‌ست که شوق تو دارد. ای طراوت بخش لحظات تنهاییم! نه لطف تو مرا درخور. نه ثناء تو مرا توان. نه معرفت تو مرا سزا و نه انس تو مرا یار! دریاب این بنده‌ی پریشان روزگار را اشتیاق خویش را به دلم بیشتر کن   و آن دم که به درگاهت رسیدم در بگشا که مرا نیازی‌ست ز تو…!