💠 تسبیح تمام موجودات ☀️ قرآن کریم می‌فرماید: ✨سَبَّحَ لِلّٰهِ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ هُوَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ 🔸آنچه در آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح می‌گویند و او عزیز و حکیم است. 🔰 سوره حدید، آیه ۱. ✍توضیح ✅ در سوره های"مسبحات" که با تسبیح الهی آغاز می‌شود در سه مورد تسبیح به صورت صیغه ماضی (سبح) آمده است (حدید و حشر و صف) و در دو مورد به صورت صیغه مضارع یعنی یسبح (جمعه و تغابن)، ✅ این تفاوت تعبیر شاید اشاره به این نکته باشد که در گذشته و آینده و همیشه موجودات این جهان تسبیح ذات اقدس او گفته و می‌گویند. 🔻حقیقت تسبیح عبارت است از: ✅ نفی هر گونه عیب و نقص (۱) و گواهی همه موجودات جهان به پاکی ذات مقدس او از هر گونه عیب و نقص؛ ✅ یا به خاطر این است که آن چنان نظم و حساب و حکمت و عجائب و شگفتیها در نظام همه آنها به کار رفته که جملگی با زبان حال ذکر حق می‌گویند و تسبیح و ثنای او می‌خوانند و فریاد می‌کشند که آفریدگار ما قدرتش بی انتها و حکمتش بی پایان است. و لذا در پایان آیه جمله "و هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ" آمده است؛ ✅ یا اینکه تمامی ذرات جهان از نوعی درک و شعور برخوردارند به گونه ای که در عالم خود تسبیح و حمد خدا می‌گویند هر چند ما بر اثر محدودی اطلاعات از آن بی‌خبریم. ✅ "ما" در جمله "سَبَّحَ لِلّٰهِ مٰا فِی السَّمٰاوٰاتِ" معنی وسیع و گسترده ای دارد که همه موجودات جهان را اعم از صاحبان عقل و ذی روح و بی روح را شامل می‌شود. (۲) ✅ "عزت" و "حکمت" از صفات ذات پاک خداوند است. ✅ جمعی معتقدند که همه ذرات موجودات این جهان اعم از آنچه ما آن را عاقل می‌شماریم یا بی‌جان و غیر عاقل همه دارای یک نوع درک و شعورند و در عالم خود تسبیح و حمد خدا می‌گویند هر چند ما قادر نیستیم به نحوه درک و احساس آنها پی بریم و زمزمه حمد و تسبیح آنها را بشنویم. ✅ آیاتی مانند: «وَ إِنَّ مِنْهٰا لَمٰا یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللّٰهِ» 🔸"بعضی از سنگها از ترس خدا از فراز کوه‌ها به پائین می‌افتند" (سوره بقره آیه ۷۴). ✅ مانند: «فَقٰالَ لَهٰا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیٰا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً قٰالَتٰا أَتَیْنٰا طٰائِعِینَ» 🔸"خداوند به آسمان و زمین فرمود از روی اطاعت یا کراهت به فرمان من آئید، آنها گفتند ما از در اطاعت می‌آئیم" (سوره فصلت آیه ۱۱)... و مانند آن را می‌توان گواه بر این عقیده گرفت. ✅ بسیاری معتقدند که این تسبیح و حمد، همان چیزی است که ما آن را "زبانحال" می نامیم، حقیقی است نه مجازی، ولی به زبان حال است نه قال. ✅ توضیح اینکه: بسیار می‌شود به کسی که آثار ناراحتی و درد و رنج و بی خوابی در چهره و چشم او نمایان است می‌گوئیم: هر چند تو از ناراحتیت سخن نمی گویی اما چشم تو می‌گوید که دیشب به خواب نرفتی، و چهره ات گواهی می‌دهد که از درد و ناراحتی جانکاهی رنج می‌بری! ✅ این "زبانحال" گاهی آن قدر قوی و نیرومند است که "زبان قال" را تحت الشعاع خود قرار می‌دهد و به تکذیب آن بر می خیزد و به گفته شاعر: گفتم که با مکر و فسون پنهان کنم راز درون! پنهان نمی گردد که خون از دیدگانم می‌رود! 🔻این همان چیزی است که علی عليه‌السلام در گفتار معروفش می‌فرماید: 💎ما أضمَرَ أحَدٌ شيئا إلاّ ظَهَرَ في فَلَتاتِ لِسانِهِ و صَفَحاتِ وَجهِهِ. 🔸"هرگز کسی رازی را در دل نهان نمی کند مگر اینکه در لابلای سخنان ناآگاه و صفحه صورتش آشکار می‌گردد" (۳)، (۴). 📚منابع ۱) "تسبیح" در اصل از ماده "سبح" (بر وزن مسح) به معنی حرکت سریع در آب و هوا است، تسبیح نیز حرکت سریع در مسیر عبادت پروردگار است (راغب در مفردات). ۲) با اینکه "تسبیح" بدون حرف جر متعدی می‌شود، مثلا گفته می‌شود "سبحوه" ولی در اینجا با "لام" ذکر شده و این ممکن است برای تاکید باشد. ۳) نهج البلاغه، حکمت ۲۶. ۴) تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱ سوره حدید و ذیل آیه ۴۴ سوره اسراء. » •••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ @del_tang_karbalaa