همه به ظاهر اهل ایمان هستیم ، قرآن را مرتّب می خوانیم ، آیات آن همیشه به گوش ما می خورد ، آثار و لوازم ایمان ، و نشانه های مومنین را از زبان قرآن می شنویم ، و در حدّ خود هم می فهمیم ، لکن هیچ وقت به صورت جدّی به این معنا فکر نمی کنیم که چرا ما از این آثار و لوازم ، و از این نشانه ها و خصوصیات برخوردار نیستیم؟! چرا ما حبّ شدید و عشق به حضرت معبود نداریم ، چرا در طریق حضرت او بذل مال و جان نمی کنیم ، چرا از مشتاقان روی او نگشته ایم ، چرا به قافله هجرت کنندگان راه نیافته ایم ، چرا از جمع « لا یخافون فی الله لومة لاىم » نشده ایم ، ❕چرا از نشانِ « ٱشدّاء علی الکفار رحماء بینهم » در وجود ما اثری ، و از اثر سجود بر رخسار ما خبری نیست؟ !. ........ آیا ایمانِ ما ایمان نیست ، و آیا ما از صاحبان ایمان به حساب نمی آییم ؟! و بالاخره ، رمز قضیه چیست؟ . ✨ رمز قضیه جز این نیست که اینها همه آثار ایمانِ حقیقی ، یعنی ایمانِ راه یافته به « » است ؛ ایمانی که خدای متعال آن را (( ایمان )) و صاحب آن را مومن به حساب می آورد، نه آثار ایمانِ ابتدایی که ایمانِ ماست ، و مشمولِ ▫️و لما یدخل الایمان فی قلوبکم▫️ 📓منبع ؛ کتاب رساله محبت ، صفحه ۷، حضرت استاد آیت اللّه محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " باصلوات نشر دهید↙️ » •••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ @del_tang_karbalaa