در‌آینه‌نگاه‌کردم، دیدم‌چند‌تار‌موی‌سفید‌در‌سرم‌نمایان‌شده. یاد‌آن‌بیت‌افتادم‌که‌میگفت؛ [مَبَر‌زِ‌موی‌ِ‌سپیدم‌گمان‌به‌عمر‌دراز، جوان‌زِحادثه‌ای‌پیر‌می‌شود‌گاهی!]