"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" 🌟یکشنبه‌ها: آشتی با نهج البلاغه 🌟 🌺 خطبه ۴ : [ادامه] أَقَمْتُ لَكُمْ عَلَى سَنَنِ اَلْحَقِّ فِي جَوَادِّ اَلْمَضَلَّةِ حَيْثُ تَلْتَقُونَ وَ لاَ دَلِيلَ وَ تَحْتَفِرُونَ وَ لاَ تُمِيهُونَ من براى وا داشتن شما به راه‌هاى حق، كه در ميان جادّه‌هاى گمراه كننده بود، به پاخاستم در حالى كه سر گردان بوديد و راهنمايى نداشتيد تشنه كام هر چه زمين را مى‌كنديد قطرۀ آبى نمى‌يافتيد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🌸شرح: ‮در پايان اين سخن مى‌فرمايد: «من در كنار جاده‌هاى گمراه كننده ايستادم تا شما را به طريق حق رهنمون شوم، در آن هنگام كه گرد هم جمع مى‌شديد و راهنمايى نداشتيد و تشنۀ رهبر شايسته‌اى بوديد و براى پيدا كردن اين آب حيات، تلاش مى‌كرديد و به جايى نمى‌رسيديد». در حقيقت امام (ع) آنان را در عصر «عثمان» مخصوصا سالهاى آخر عمر او، تشبيه به مسافرانى مى‌كند كه راه را گم كرده و در بيراهه گرفتار شده و از تشنگى مى‌سوزند و جاى جاى زمين را براى رسيدن به آب حفر مى‌كنند و به آب دست نمى‌يابند، ولى امام (ع) به يارى آنها مى‌آيد، به صراط مستقيم هدايتشان مى‌كند و از سرچشمۀ هدايت سيرابشان مى‌سازد. به آنها توجّه مى‌دهد كه اگر در آن دوران تاريك و طوفانى من نبودم چه مشكلات و گرفتاريهاى عظيم دينى و دنيوى دامانتان را مى‌گرفت. 🍂🍂🍂🍂 لینک کانال👇 @deldadegan_yar_ghayeb