حسن روحانی در کتاب خاطرات خود می‌نویسد: "در ابتدای اسفند ۱۳۵۷ یکی از دوستان نزد من آمد و گفت: در قلهک خانه نستا بزرگ و نوسازی است که صاحبش آن را به قیمت مناسب، حدود دو میلیون تومان می‌فروشد و پیشنهاد کرد که من آن خانه را خریداری کنم. به او گفتم که چنین پولی ندارم. گفت: خانه‌ات را بفروش و یک مقدار هم من به شما قرض می‌دهم تا بتوانی خانه را بخری. 🔹گفتم: گذشته از مشکل تهیه پول خانه، من هیچ علاقه‌ای به زندگی در آن خانه نسبتا بزرگ را ندارم و همین خانه ۱۴۰ متری خودم برای من و خانواده‌ام کافی است. منظور اینکه سال‌های اول انقلاب چنین جوی بر جامعه حاکم بود. چقدر مایه تأثر و تأسف است است که صفا و صمیمیت و بی‌اعتنایی به دنیا و مال و جاه، کم‌وبیش از میان رفته است." آقای روحانی، فقط ارجاعتون می‌دیم به بند سوم که خودتون نوشتید! چقدر مایه تاسفه...😔 @deldadegi 💙دلدادگی