شعر_مهدوی گر قسمتم شود که تماشا کنم تو را ای نوردیده جان و دل اهداکنم تورا این دیده نیست قابل دیدار روی تو چشمی دگر بده که تماشا کنم تو را تو در میان جمعی و من در تفکرم کاندر کجا برآیم و پیدا کنم تو را هر صبح جمعه ندبه کنان در دعای صبح از کردگار خویش تمنا کنم تو را یابن الحسن! اگر چه نهانی ز چشم من در عالم خیال، هویدا کنم تو را گویند دشمنان که تو بنموده ای ظهور زین افترای محض مبرا کنم تو را همچون « مؤیدم » به تکاپو، مگر دمی ای آفتاب گمشده پیدا کنم تو را شاعر: سید رضامؤیدزاده خراسانی دلدادگی💙