میدونی رسیدن کِی قشنگه؟ بعد از جنگیدن. بعد از سختی. بعد از اشک...! اون‌وقت اون رسیدنه، طعم چایی با عطرِ هل توی بارون می‌ده یا طعم قرمه سبزی‌های جا افتاده مامان یا طعم اون تیکه آخر نون بستنی قیفی؛ دیدی چقدر لذت بخشه همه‌ش!؟ رسیدن بعد سختی هم همینه! اونوقت که از ته دلت میگی آخیششش... ارزششو داشت اون همه جنگیدن. الهی که نصیب هممون این آخیش دلچسب... .