همچون دالانی بلند، تنها بودم؛ پرندگان از من رفته بودند، شب با هجوم بی مروتش سخت تسخیرم کرده بود، خواستم زنده بمانم و فکر کردن به تو، تنها سلاحم بود، تنها کمانم، تنها سنگم... #پابلو_نرودا