╭❁┅ঊঈ ✨🌺✨ ঈঊ┅❁╮ 🔴 #تلنگر [📝] : امام صادق علیه السلام : همانا برخی از مردم، قرآن را می آموزند تا گفته شود: فلانی قاری است! و بعضی از ایشان، قرآن را می آموزند و هدفشان صوت است، پس گفته می شود: فلانی خوش صداست! [📝] : قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم: کسی که به قصد سمعه (معروف شدن) و دنیادار شدن قرآن بخواند؛ روز قیامت خدا را ملاقات می کند در حالی که صورتش گوشت ندارد. (📌) : تلاوت قرآن عبادت است و باید نیت صحیح داشته باشد. (به اصطلاح، قربةً الی الله باشد). کوچکترین شائبه ای در آن موجب از بین رفتن عمل است و تلاوت را تباه می سازد. (📌) : دقت داشته باشیم هنگام تلاوت قرآن به کسی جز حق تعالی توجه نداشته باشیم هر که می خواهد باشد: (مستمعین، داوران مسابقه، استاد جلسه...) مگر کسانی را که خود او فرموده است که به یادشان باشیم. یعنی رسول اکرم و ائمه علیهم السلام. فقط و فقط برای خدا باید تلاوت کرد؛ نه به قصد ریا و خودنمایی و یا این که بگویند فلانی قاری خوبی است و یا به قصد شهرت و معروفیت. هر کدام از اینها که به قلب قاری وارد شود تلاوتش را تباه می سازد. از این روست که باید نیت، دوام داشته باشد و از ابتدای اعوذ بالله، تا آخر صدق الله استمرار یابد و این ادامه نیت حاصل نمی شود مگر با دوام استعاذه. به این معنی که پس از استعاذه لفظی، باید تا پایان تلاوت قلباً استعاذه داشت و از شر وساوس ابلیس و نفس اماره به صاحب قرآن پناه برد. (📌) : اگر در اثنای تلاوت، مقام یا تحریر و یا قاعده تجویدی برای خوش آمد مستمعین یا استاد یا لذت نفسانی اجرا شد، باید بلافاصله تلاوت را قطع نمود، اگرچه در اوائل تلاوت باشد و مستمعین دلگیر شوند. رعایت آداب هنر قرائت برتر از خوش آمد مردم است. اما اگر کسی جسارت این کار را نداشت، فوراً استغفار نموده و تلاوت را ادامه ندهد (📌) : بکوشیم خدا را از خود راضی کنیم. با این بیانات، بطلان این کلام معروف که باید قرآن را «برای مردم» خواند روشن می شود. توجه داشته باشیم که ما موظفیم فقط برای خدا و خوش آمد او قرآن بخوانیم، با این هدف که بندگانش را بیدار نموده و قلوبشان را با زلال قرآن شستشو دهیم و به سوی حق و اولیائش رهنمون سازیم. (📌) : برای قاری قرآن شایسته نیست که گمان کند به کسی چیزی بهتر از آنچه به او عطا شده است داده اند. زیرا اگر تمام دنیا را مالک شود، قرآن بزرگتر از دارایی اوست. (📌) : قاری قرآن باید در عظمت کلام الله تفکر نماید. در نزول و چگونگی متجلی شدن آن در عالم مُلک، به شکل الفاظ و کلماتی که قابل فهم برای بشر است، دقت نماید. ثمره این تفکر، خشوع و خضوع در برابر کلمات الهی است. زیرا وی تالی و قاری کلماتی است که از عرش جلال الهی نازل شده است و همانقدر که متکلم آن کلمات عظیم است، کلام وی نیز عظمت دارد. (📌) : در اثر رعایت این آداب ، قاری قرآن هنگام تلاوت، حضور قلب یافته و فقط متوجه حق تعالی می شود و اگر در تلاوت آیه ای این حضور محو گردید، بازگشته و آیه را تکرار می کند. (📌) : اثرات حضور قلب و تعظیم قرآن و متکلم آن، دوری از صفات رذیله چون ریا، سمعه، حسد، کبر، عجب و ... می باشد. پس بکوشیم با تمرین و تلقین و تمنا و التماس به ساحت مقدس الهی، حضور قلب به هنگام تلاوت را ملکه خویش گردانیم. [📝] قال امیر المومنین علی (ع) : تلاوتی که در آن تدبر و تأمل نباشد، خیری در آن نیست. (📌) : تدبر در آیات شریفه کلامُ الله می باشد. اگر تدبّر نباشد، تلاوت ما همچون خواندن آوازهای عربی است. اگر چه ثواب ظاهری قرائت قرآن شامل حال ما می شود، ولی اثرات معنوی نخواهد داشت. (📌) : البته، فهم هر کس از آیات شریفه بستگی به ظرفیت وجودی و نورانیت نفسانی او دارد. زیرا همانطور که ظاهر قرآن را جز با طهارت نمی توان لمس کرد باطن قرآن را نیز بدون طهارت باطنی نمی توان شناخت و درک کرد . 🌷 ان شاءالله با قرآن محشور بشید ╰❁┅ঊঈ ✨🌺✨ ঈঊ┅❁╯ 🕌 @karbalaye_3 #کانال_دلتنگ_کربلا👆