باسمه تعالی من به حال آقای مطهری غبطه می خورم:👎 هرچند که از لحاظ فلسفی نقش استاد در زندگی انسان همان نقش علل مُعدّه یا مقتضیات است اما اگر استاد و مربی ، سوزی در درون خود داشته باشد با جرقه ای می تواند خرمن وجود شاگردان را با ملاحظه قابلیت های آنان به کانونی از آتش تبدیل کند که بارقه های آن در آینده فروغ بخش دلهای مستعد باشد.🌸☘🌸 امام خامنه‌ای مدظله‌العالی در بیانی فرمودند: " من به حال آقای مطهری غبطه می خورم ... چون در اوایل کار یک استادی مثل امام خمینی رحمه الله علیه را پیدا می کند و از آن سرچشمه مواج صفا و معنویت و عرفان و حکمت آن طور استفاده می کند ". استاد شهید مرتضی مطهری نیز رمز برکت یافتن علم و دانش که همان احترام به مقام استاد است را خوب درک کرده بود‌ .او در بیانی می فرماید : قلم ، بی تابی می کند که به پاس ۱۲ سالی که از آن منبع فیض (امام خمینی رحمه الله علیه ) استفاده کردم ، اندکی را به رشته تحریر در آورد. و این احترام بین شاگرد و استاد متقابل بود چنانکه وقتی خبر شهادت استاد شهید مطهری را برای امام آوردند ، در آن پیام‌های تاریخی خود ، تمام گلواژه های عشق و ارادت خود را به پای شاگرد ریخت که عصاره همه آن سخنان این جمله بود : مطهری پاره تن من بود. در سالروز شهادت آن استاد فرزانه و به پاس خوشه چینی از آثار ارزشمند او ، سخنم را با این بیت شعر به پایان می برم : چرا خون نگریم چرا خوش نخندم که دریا فرو رفت و گوهر برآمد. ✏️ امراله عباسی - ناحیه درچه