💫💫💫💫💫 سه سالی که برای اصولگرایان و اهل حکومت ، مانند تب تندی بود، که به عرق نشست! پس از انتخابات ریاست جمهوری با بعضی از مدافعان نظام که مواجه شدم، می گفتند که به جلیلی رای نداده اند، البته بعضی شان اذعان میکردند که به پزشکیان نیز رای نداده اند. ⏪ رای ندادن در انتخابات توسط یک اصولگرای ولائی، از رای دادن به پزشکیان قابل توجه تر است! ⭕️ عادت ندارم از افراد علت اقداماتشان را بپرسم، خودشان معمولا میگویند و اکثرا جریان جلیلی را جریانی انحرافی و مشکوک میدانستند. ✅ واقعش میان اهل نظام و اصولگرایان انشقاقهای غیر قابل ردگیری رخ داده، یعنی اکثرا راسی و مرجعی سیاسی ندارد. ◀️ دیگر نمیشود گفت که مثلا قالیباف راس یک گروه مرجع است، یا جلیلی راس گروه مرجعی دیگر، یا مثلا حداد عادل مرجعیت سیاسی برای افرادی را دارد! ⏪ اصولگرائی قبل از این سه سال دولت سیزدهم، سرشاخه ها و افکار مشخص تری داشت و اکنون یکدوره خلا و تهی بودن از معنا را طی میکند. ⭕️ مثل سرگردانی‌ پس از یک راه کاملا طی شده، که خطا بودنش کشف گردیده و همه افکار و آمال، به بن بست و پوچی ختم گردیده اند. ✅ میدان دادن به تندرو ها، مثل تب تندی بود که به عرق نشست و مثل آزمون آمالهای بدون تفکر و منطق بود، که به پوچی و ابتذال ختم‌ گردید. ⭕️ چنین وضعیتی در راس یک نظام، زمانی رخ می‌دهد که اتاقهای فکر و ارزیابی وضعیت، مستقیما مردود شدن و خطر تداوم تفکری را به مسئولان نظام هشدار داده باشند و نظام از بدنه و جناح ها جلوتر به نتیجه برسد. 🔘 در زمان انتخابات نیز غالب افراد اصولگرا، مثل گذشته ها، کاندیدایشان را تبلیغ نمی‌کردند. ✅ این انتخابات با مشارکت ۴۹ درصدی و با وجود تاکیدات دو طرف و حتی رهبری، پیام مهمی دربرداشت که اصولگرایان هم در آراء مشارکت کنندگان متوسط شکست خوردند و هم در پیام منفی عدم مشارکت! ◀️ البته این وضعیت برای کشور و مردم خبر خوبی است، اما طبع تندروها همیشه بحران ساز است. ⏪ بزودی خواهیم فهمید که آیا عزم نظام در کنارگذاشتن تندروها جدی و فراگیر است یا موقت و از سر ناچاری؟! ✅ انزوای تندروها فقط در قوه مجریه، کافی برای جدی بودن عزم نیست، بلکه‌ در کل حاکمیت، رسانه های تندرو مانند صدا و سیما، روزنامه کیهان و خطیبان تندرو و حاشیه ساز نیز که لایه انتصابی نظام اند، می‌باید مشاهده گردد تا جدی فرض شود و موثر نیز واقع گردد.🌱 💥مطالب متنوع ما را به همین آدرس در دنبال کنید @didban2020